2020 – einen guten Rutsch

Ik weet het, het nieuwe jaar is inmiddels alweer een halve maand oud en ik heb nog niets van me laten horen. Laat ik het er maar op houden dat ik het gewoon ouderwets druk heb gehad.

Zoals jullie allemaal wel weten ben ik dit winterseizoen weer in Oostenrijk te vinden. Na zes maanden in Zuid Amerika te hebben rondgereisd was de bodem van mijn bankrekening echt in zicht dus er moet gewerkt worden. Ook dit jaar werk ik in Gerlos, ik ben weer terug bij Hotel Platzer waar ik het eerste jaar ook heb gewerkt. En ik heb het echt naar mijn zin. Het is keihard werken, de eerste 3 weken zelfs zonder vrije dag, maar die paar tussenuren per dag maken alles goed. Als het maar even kan ga ik naar buiten. Tot nu toe alleen nog maar gewandeld maar het blijft genieten! Sneeuw, toch wel veel blauwe luchten en altijd wel een berg in zicht. 

• 

• 

Een goede start…

„Einen guten Rutsch“. Ik vind dit wel een leuke manier om iemand nieuwjaar te wensen. Het klinkt, in mijn oren, heel vriendelijk en zeker origineler dan gelukkig nieuwjaar. Je wenst iemand als het ware een goede reis. Nog toepasselijk ook 😊.

Ik heb dan zelf nog geen artikel geschreven maar er is dit jaar wel al een artikel over mij verschenen in de Uitstraling, een lokaal huis aan huis blad. Lokaal is dan Valkenswaard en omgeving. Uiteraard ging het interview over mijn reizen van de afgelopen 3 jaar. En het is heel moeilijk om in 1100 woorden 3 jaar samen te vatten. Een link naar het artikel vinden jullie hier.

Waar gaat mijn Rutsch mij brengen? Ik weet het echt nog niet. Wat ik wel weet is dat ik me nog niet ergens vast wil vestigen maar wat ik dan wel wil? Er staat nog zo veel op mijn lijstje. Chili heb ik eigenlijk nog helemaal niet gezien. Ik ben maar 4 dagen in de omgeving van Atacama geweest en dat is redelijk in het Noorden. Het hele Zuiden en dan met name Patagonië, incl. de Argentijnse kant heb ik nog niet bereisd en ook alles wat daartussen in ligt niet. En Chili is groot of eigenlijk vooral lang. Maar de beste reisperiode voor dit deel is onze winter, dus December t/m Februari. Wellicht moet ik mijn hele reisritme gaan omgooien en ga ik de zomer werken zodat ik in de wintermaanden weer ga reizen.

No plan is the best plan….

Ik heb dus nog echt geen idee. Europa ken ik ook nog niet en daar is ook zoveel moois te ontdekken. Misschien ga ik wel een grote trektocht of roadtrip door ons eigen werelddeel maken. Maar wil ik dan bijvoorbeeld de Camino lopen naar Compostella zodat ik vooral ook mijn Spaans kan blijven oefenen of kies ik voor de veel onbekendere Via Dinarica, de kustlijn volgen door de Dinarische Alpen (Slovenie tot Albanië). Maar ook IJsland en Scandinavië staan hoog op mijn wensenlijstje. En een trekking in Nepal is ook zeker nog een mogelijkheid. Kortom, ik weet het nog niet en ik kan me er nu ook nog niet druk om maken. De komende maanden zal zich vast wel een plan vormen. Misschien ga ik zelfs wel terug naar een paar landen waar ik de afgelopen 3 jaar al eens ben geweest. Alle mogelijkheden liggen nog open.

Volg de dag

De winterperiode is steevast een zelfde dagritme dus een volg de dag is absoluut niet interessant voor jullie. In grote lijnen zijn alle dagen hetzelfde (het is net als werken 😉). Maar wat doe ik dan zoal? Ik zal jullie een inkijkje geven in mijn dag als medewerker bediening in een 4*superior hotel.

Ik draai de ontbijt- en dinershifts. Dit houdt in dat mijn werkdag tussen 7 en 8 uur begint. De morgen werk ik tussen de 4 en 5 uur en dan ben ik bezig met het buffet controleren, tafels afruimen maar ook de gasten voorzien van koffie. Na het ontbijt wordt het buffet opgeruimd en dekken we alvast de tafels voor de avond. Met een 5-gangen diner is dit dus een redelijk aantal vorken en messen per gast. Daarbij moet je ook nog creatief met servetten kunnen omgaan en natuurlijk ontbreken ook de glazen en kaarsen niet op een tafel. Het diner begint om 7 uur maar een uurtje vooraf beginnen we alvast met het opbouwen van het buffet en andere zaken. De dinerdienst is vooral het serveren van alle gerechten en drankjes verkopen en serveren. En daarna worden de tafels alvast ingedekt voor de volgende morgen. Per dag werk ik zo’n een 9 uur maar gelukkig niet aan een stuk door. Tussen de ochtend en avonddienst heb ik nog Zimmer Stunde. Dit zijn vrije uren en die gebruik ik dus om te wandelen in de omgeving. Echt waar, er gaat niets boven een frisse neus halen in een met sneeuw bedekt landschap en uitzicht op de bergen.

• 

• 

Wat kunnen jullie wel van mij verwachten?

Tot en met eind maart komt er geen ‘volg de dag’ online maar wel een aantal artikelen over Gerlos maar ook nog over de landen die ik het afgelopen jaar bezocht. Het zou zo maar kunnen zijn dat die blogs een link met wandelen krijgen. Volop mogelijkheden in Colombia, Ecuador en Peru. Maar ook over Bolivia kan ik nog wel wat interessants vermelden. Ik beloof niets maar als het me lukt om wekelijks een update te plaatsen ben ik alvast heel tevreden.

Ik kan het natuurlijk ook over een andere boeg gooien – wat zouden jullie graag lezen op dit blog? Zijn er specifieke landen of onderdelen die jullie uitgelicht willen zien? Laat het mij vooral weten.