Een weekje terug in Nederland voelt als…..

Er is alweer een week voorbij sinds ik  voet op Nederlandse bodem zette en het voelt…..dubbel. Natuurlijk is het superfijn om familie en vrienden weer te zien maar ik ervaar ook alweer onrust. Nee, ik ben echt nog niet klaar om te settelen. Maar wat dan wel?

Hoe ik mijn eerste week weer terug in Nederland heb ervaren? Ik ga proberen het in dit blog te verwoorden.

Oud en toch ook weer nieuw
Ik heb het nu niet over het einde van het jaar maar over mijn eigen spullen, vooral mijn kleren die ik had opgeslagen. Het voelde als veel cadeautjes krijgen voor sinterklaas en steeds weer verbaasd zijn over wat er allemaal in de pakjes zit. Haha, ik was vergeten welke kleren ik had. Maar oh, wat is het lekker om na 10 maanden eindelijk weer eens een spijkerbroek aan te doen. En dat die dan ook nog past of eigenlijk meteen weer heel vertrouwd voelt is ook wel weer bijzonder. Net of je niet weg bent geweest.

Ingebakken automatismen
En dat gevoel heb ik deze week al vaker gehad, of ik niet weg ben geweest. Sommige handelingen zitten zo in mijn systeem ingebakken dat ik ze doe zonder er bij na te denken. Fietsen is er natuurlijk zo een maar ook dat ik bijvoorbeeld mijn fiets altijd met een kabelslot vastzet en die handeling deed ik dus zonder na te denken, of ik dat de afgelopen maanden dagelijks had gedaan.  Maar ook door de supermarkt lopen en nog weten waar al de producten staan en toch ook weer naar die zelfde producten grijpen. En echt hoor, ik heb helemaal niets gemist wat betreft Nederlandse dingen of lekkernijen.

Quality time it is!
Met alle moderne techniek heb ik natuurlijk de afgelopen maanden wekelijks contact gehad met familie en vrienden en echt missen heb ik daarom niemand gedaan (sorry). Maar dat neemt niet weg dat het wel heel fijn is om iedereen weer even te zien. Lekker op zaterdagmorgen met mam weer koffie drinken in het dorp en dat je dan toch heel veel bekenden ziet en overal even een praatje maakt. En weet je wat ook fijn is? Weer door je eigen kapper worden geknipt, niets hoeven uitleggen maar die gewoon snapt hoe jij je haar wilt ?…. Of lekker een rondje lopen met pap en biertjes drinken met vrienden. Dat dus! Tja, en nu ik toch weer thuis ben ook maar meteen een afspraak bij huisarts voor mijn laatste vaccinatie, op controle bij de tandarts, de schoonheidsspecialiste ook weer ingepland en natuurlijk bij de gemeente langs geweest. Dat was natuurlijk de hoofdreden dat ik weer thuis ben, mij weer inschrijven bij de gemeente en ik kan jullie zeggen dat ik weer officieel ingezetene van Valkenswaard ben.

Alles went, toch?
Ze zeggen toch dat alles went maar ik heb er nu nog wel moeite mee hoor. Het zal best dat ik uiteindelijk weer kan wennen maar wil ik het ook? Tijdens het reizen heb ik me niet echt ergens druk over kunnen maken, ik had geen echt concrete plannen en leefde per dag. Nieuws volgde ik amper en TV heb ik totaal niet gemist. Maar terug in Nederland word je toch weer opgeslokt door het leven van alle dag en echt, mensen zijn zo gestrest, ongeduldig en men maakt zich druk over zaken waar ik totaal niet over kan inzitten. Ik hou toch weer rekening met de mensen om me heen (en dat moet natuurlijk ook) en heb gewoon een volle agenda. Kortom – ik moet weer wennen aan Nederland! Ik voel een onrust – wil van alles ondernemen maar op een of andere manier komt er niet echt veel uit mijn handen (of voeten). En als ik naar buiten kijk word ik ook niet heel blij, dat sombere weer helpt mij dus ook niet.

Dus….what’s next
Ja, dat weet ik dus ook nog steeds niet. Waar gaat de volgende bestemming worden? Ik ben bezig met Oostenrijk, om daar tijdens de wintermaanden te gaan werken (wat geld verdienen zou toch wel fijn zijn ? zodat ik daarna weer kan reizen) maar zit op antwoorden te wachten. Zolang dat niet rond is, kan ik ook de rest niet plannen. Ik weet alleen dat ik uiterlijk 8 november weer moet gaan reizen. Wordt het niet de sneeuw in de Alpen dan wil ik toch richting Midden Amerika maar gaat Oostenrijk wel door dan wil ik, voordat het daar begint, nog een paar weekjes ergens naar de zon maar of dit dan Europa, Azië of ???? wordt, geen idee. Zoals altijd, tips zijn welkom.

Om terug te komen op mijn eerste vraag ‘Wat dan wel’? – daar kan ik dus nog geen goed antwoord op geven.
Maar alles komt goed, toch?