Gibbon Experience – Laos

Even terug in de tijd, terug naar het begin van mijn reis, terug naar Laos….de Gibbon Experience, wat was dat gaaf.
Wat het precies is en waarom dit een must-do is als je in Laos bent, vertel ik je onderstaand.

De eerste keer dat ik de Lonely Planet open sloeg las ik iets over de Gibbon Experience en ik had meteen zoiets van ‘dat wil ik ook’. Actief maar dan anders. Maar verder had ik mij er niet zo in verdiept en op voorbereid. Ik wist waar ik de grens van Thailand naar Laos moest oversteken maar daar hield het wel mee op. Het is een populaire excursie die ruim vooraf geboekt moet worden en met mijn manier van reizen is dat dus niet mogelijk want dan moet ik plannen en dat wil ik dus niet.

Maar geluk is met de domme zullen we maar zeggen want het is mij gelukt om de 2 daagse Express tour te boeken. Ik had de mazzel dat er een annulering was en door mijn schema enigszins om te gooien pastte de Gibbon Experience perfect in mijn plannen.

Niet hiken maar ziplinen
Wat is de Gibbon Experience dan, zul je wel vragen? Het is een meerdaagse hike waarbij de nadruk niet ligt op wandelen (hiken) maar op ziplinen…je verplaatst je dus met een kabelbaan en overnachting is niet bij een homestay maar hoog in de bomen in een boomhut. Hoe vet is dat!
Er worden 3 verschillende tours aangeboden, een 2 daagse (1 overnachting) en twee 3-daagse waarbij je dus twee keer op 40 meter hoogte slaapt. Achteraf ben ik blij dat er alleen nog plaats was op de tweedaagse want het is toch best vermoeiend en na deze twee dagen was ik al beurs en had voldoende spierpijn. Kan je nagaan hoe dat na drie dagen moet zijn :-).
Om te kunnen ziplinen draag je continu een tuigje waarin je jezelf vastsnoert. Niet echt charmant en zeker niet comfortabel. En je hebt natuurlijk ook je dagrugzak bij met extra kleren en dergelijke. Je bent die twee dagen helemaal opgetuigd en loopt, vliegt en rust in vol harnas. En het eerste uur van de tour klim je dus bepakt en bezakt naar boven want ‘vliegen’ doe je toch vanaf hoog naar laag. Wij hebben het al zwaar met onze spullen, onze gids sjouwt de hele dag een zak met eieren mee, ongekookt wel te verstaan, gewoon in een plastic zakje dat ie in zijn hand houdt.

Vliegen maar
Bij de eerste zipline krijgen we nog een keer uitleg – eerst de veiligheidsschakel bevestigen, dan het katrol met rem (stukje fietsband) en dan ga je daar in hangen (na je goed afgezet te hebben). Het is belangrijk om vaart te houden en daarvoor moet je je benen zo hoog mogelijk optrekken, niet echt relaxed beentjes laten bungelen dus maar gewoon keihard de buikspieren trainen. En als je dan te weinig vaart hebt, dan haal je het dus niet en moet je de laatste meters (als je gelukt hebt) je zelf als een aapje voorttrekken naar de landingsplaats. De eerste dag doen we zo’n 10 ziplines waarvan de langste ruim 500 meter is en je snelheden tot 50-60km/uur kunt halen. En dat uitzicht…..zo onwerkelijk mooi. Aan het einde van de middag vlieg je dan zo je eigen boomhut binnen.

Bathroom with a view
Vergeet de boomhutjes zoals wij vroeger bouwden maar denk veel groter, zelfs luxer en je krijgt een idee van ons onderkomen. Binnenkomst is op 40 meter hoogte met een inkomende en uitgaande zipline. Netjes met poortjes zodat je niet naar beneden kunt vallen. Op deze etage is ook de badkamer met het beste uitzicht ever. Ooit op het toilet gezeten met uitzicht over de bossen? Of douchen met datzelfde uitzicht…gewoon magisch. Een etage hoger bevindt zich de gezamenlijke verblijfsruimte waar we later ook slapen, een kleine keukentje en dus ook de tafel met stoeltjes.  En dan is er ook nog een vide met nog 2 slaapplaatsen. Er is gewoon drinkwater aanwezig (en elektra). Het avondeten wordt vanuit de nabij gelegen keuken ingevlogen en is heel smakelijk. Onze bedden worden zelfs voor ons opgemaakt. Per twee personen heb je je eigen tentje (met een klamboe) met eigen kussen en dekbed. Je slaapt verder gewoon in de open lucht, niks geen wanden maar vrij uitzicht. En daarna gewoon zitten en genieten van de ondergaande zon. Zo speciaal, bijna niet te omschrijven.

Slapen is een dingetje
En dan is het bedtijd. Zodra de lichten uit zijn, is het ook echt pikdonker en komen alle geluiden ook extra goed door. En geluidjes zijn er zat….niet te veel over nadenken maar de boomratten laten zich op het dak vallen en komen dan naar beneden op zoek naar voedsel. Je hoort ze gewoon trippelen. Erg belangrijk dus om geen voedsel mee in de tent te nemen want ze vreten gewoon een gat in je tas. Natuurlijk zijn er meer geluiden, krekels zijn er altijd maar eigenlijk vielen de geluiden mij mee. Ik vond het zelfs op een bepaald moment ‘stil’.

Zitten en genieten
Ik ben als eerste uit bed nog voordat het echt licht is. De zon kan ik niet zien opkomen (zit achter de bomen) maar het ontwaken van het woud is zo mooi om te zien. De nevel die zich oplost en de kleuren die steeds weer anders worden. Niet in foto’s te vatten maar gewoon zitten en genieten. Voor het ontbijt doen we nog een kleine rondje ziplines en daarna is het tijd om langzaamaan weer richting dal te gaan. Een paar prachtige afdalingen met super vergezichten, je vliegt met grote snelheid….als een vogeltje zo vrij.

Once in a lifetime
De Gibbon Experience…echt een ervaring. Helaas hebben wij weinig (tot geen) wild gezien. Ook de gibbon familie heeft zich niet laten zien. Het schijnt dat ze deze slechts 1x per maand tegen komen dus het zou een lotje uit de loterij zijn geweest als we dat ook nog hadden mogen meemaken. Maar ook zonder dit had ik het voor geen goud willen missen.

Zou jij het durven, ziplinen door het oerwoud in Laos?