Een van de bekendste bezienswaardigheden van Colombia is een trek naar de verloren stad, naar Ciudad Perdida. Maar wat is het precies, waarom is het zo populair en wat kun je verwachten? In dit artikel probeer ik antwoord te geven op alle vragen die je vooraf zou kunnen hebben.
Ciudad Perdida
Ciudad Perdida is niet alleen een verloren stad maar eigenlijk een verloren wereld. Deze voormalige hoofdstad van de inheemse Tairona ligt verscholen in de heuvels van de Sierra Nevada de Santa Marta. De stad werd van rond 660 n. Chr. tot ca. 1660 n. Chr. bewoond door ongeveer 2000 leden van de Tairona stam. Ergens tussen 1580 en 1650 zijn de oorspronkelijke bewoners verjaagd door de Spanjaarden. In 1970 werd de stad herontdekt door twee broers op zoek naar goud en andere waardevolle spullen die hier verborgen zouden liggen. Pas een aantal jaar later werd begonnen met de archeologische opgravingen, niet zonder gevaar want de paramilitairen waren ook actief in dit gebied. Ciudad Perdida bestaat uit meer dan 1000 cirkelvormige stenen terrassen en waarschijnlijk ligt een zelfde aantal nog steeds verscholen in de jungle.
De stad ligt letterlijk in de ‘middle of nowhere’ en is alleen te voet te bereiken.
Algemeen
Je kunt de verloren stad alleen bezoeken middels een georganiseerde tour. Er zijn slechts 6 organisaties die de trek mogen organiseren en allen hanteren dezelfde prijs en zijn kwalitatief ook gelijkwaardig. Ze gebruiken dezelfde (fruit)stops en slapen in dezelfde kampen. Indien nodig gaat er met iedere tour naast een gids ook een Engelstalige vertaler mee.
De tour wordt aangeboden als een 4-, 5- of 6-daagse trip. Eventueel is 3 dagen ook mogelijk. De kosten voor de 4 en 5 daagse trip zijn gelijk (2019 – COP1.100.000). De 3 en 6 daagse zijn iets duurder. Iedere groep heeft een eigen kok die dus ook van kamp naar kamp meeloopt. Alle maaltijden vanaf de lunch op de eerste dag t/m de lunch op de laatste dag zijn inbegrepen als ook de verschillende fruitstops tijdens de route. Water is ook voldoende aanwezig. Slapen gebeurt in stapelbedden voorzien van muskietennetten en ieder kamp heeft meerdere douches en toiletten. De kampen zijn heel basic maar toch luxer dan ik verwacht had.
De beste reistijd om de stad te bezoeken is in de droge maanden (december t/m maart) maar zelfs dan kan er af en toe regen vallen. Sowieso moet je rekening houden met een hoge vochtigheid en modderige paden. De meeste regen kan je verwachten van eind juni tot eind juli.
De hele maand september is de stad gesloten vanwege een ceremoniële reiniging.
Om Ciudad Perdida te bezoeken ben je dus 4 dagen aan het wandelen. De totale afstand is zo’n 63 km in een bergachtig gebied. Je bent dus echt 4 dagen aan het klimmen en dalen. Ik mag mijzelf best een ervaren hiker noemen maar ik vond deze tocht echt zwaar. Het moeilijkste aan de hike is niet zozeer het wandelen zelf maar de hoge vochtigheid. En vooral de combinatie van hoge vochtigheid en berg op was op sommige stukken best wel ‘killing’. Gelukkig herstel ik dan wel weer snel en meestal ging het volgende traject dan juist weer heel vlot. De route is geen mooi effen pad maar is het sommige stukken meer klimmen en klauteren over rotsen of ontwijken van modder. Natuurlijke treden worden gevormd door boomwortels of rotsen. Het mooie is dat er altijd een gids voorop loopt en de andere blijft bij de achterblijvers dus je kunt het gewoon op je eigen tempo doen. En vanaf de stops wordt er gezamenlijk weer vertrokken.
De hike van dag tot dag
Wat kun je verwachten van de hike? Bij deze dag tot dag beschrijving ben ik uitgegaan van de 4-daagse hike omdat deze het meeste geboekt wordt.
Dag 1
De tour is inclusief pick up vanaf je hostel in Santa Marta of Taganga. Kom je uit een andere plaats dan moet je ergens langs de route klaar staan en pikken ze je daar op. Vanaf Santa Marta is het zo’n anderhalf uur rijden naar de ingang van het Nationale Park. Hier krijg je een bandje om dat je voor de tour betaald hebt. Er zijn nog een paar winkeltjes waar je de laatste spulletjes (zoals bijv. anti-muggen spul) kunt inslaan. Onze vertaler stapte hier ook in de jeep. Vanaf hier is het nog een 3 kwartier de berg op hobbelen naar El Mamey. De plaats waar het echt gaat beginnen. Na een goede lunch gaan de rugzakken op en begin je meteen te klimmen. Deze weg is nog goed te lopen, breed en redelijk effen maar het gaat alleen maar omhoog. In no time ben je totaal bezweet. Deze klim duurt zo’n 2 uur. Na een korte stop wordt het terrein daarna iets afwisselender (op en af) en daarna is het dalen naar het eerste kamp, in ons geval Camp Adán. Afhankelijk van de organisatie kan het zijn dat je in een ander kamp slaapt. Deze eerste dag hebben we zo’n 3-4 uur gelopen. Het eerste wat je wilt als je aankomt is douchen en schone kleren aan want alles is nat. Reken wel op een koude douche! En niet onbelangrijk, smeer je goed in met anti muggenspul. In dit kamp zijn er meerdere afdelingen met per afdeling minimaal 15 of 20 stapelbedden (x2). Daarvoor staan grote tafels waar je met je groep eet en relaxt. De keuken is aan het einde van ieder blok. Tegen 7 uur wordt het eten geserveerd. Een prima voedzame maaltijd en vooral ook veel. Tussen 8 en 9 ligt iedereen wel op bed.
Dag 2
Om 5 uur is het opstaan, daarna ontbijten en om 6 uur ben je weer op weg. Het eerste stuk is een klein stukje dalen en daarna weer klimmen. Het pad is inmiddels al wel veel smaller geworden. De uitzichten zijn overigens prachtig. Zeker in de vroege morgen wanneer de wolken nog heel laag hangen, geeft dit een mystiek beeld. Na een ruim uur ben je al bij de eerste stop, de zogenaamde watermeloen stop (tenminste dat was bij ons zo). Even een half uurtje rusten dan gaan we verder naar de lunchstop. Dit is voornamelijk dalen, niet het meest makkelijke pad maar wel weer heel mooi. In Camp Wiwa hebben we een paar uur ‘vrij’ en je kunt of naar een waterval lopen of lekker zwemmen in de rivier. De keuze is reuze. Oh en ik zou kleren van gisteren in de zon hangen zodat ze droog worden. Tegen 11 uur krijgen we de lunch voorgeschoteld om een uurtje later weer verder te lopen. Het eerste stuk naar de stop is redelijk makkelijk, nagenoeg vlak, maar dan. Zodra je de rivier over steekt begin je meteen te klimmen en ik vond deze klim echt zwaar. Ik was blij dat ik boven was bij de stop en me daar tegoed kon doen aan de ananas en sinaasappelen. Na de stop is het nog zo’n anderhalf uur naar het kamp, dit is voornamelijk dalend of gelijk maar wel smalle paadjes. Zo’n 20 minuten voor het kamp moet de rivier worden doorgewaad dus schoenen uit en het koude water in. Mocht de rivier te hoog staan (wat bij ons het geval was door de regen) dan is er een soort kabelbaantje waar je mee naar de overkant wordt getrokken. Camp Paraiso Teyuna is een mooi kamp en ligt nagenoeg aan de voet van Ciudad Perdida. Ook hier weer, douchen en omkleden en proberen je kleren te drogen. Wat overigens over de nacht niet gaat lukken omdat het zo vochtig is.
Dag 3
Na het ochtend ritueel laten we het gros van onze spullen in het kamp en nemen alleen het hoognodige mee naar de verloren stad. Dus water, muggenspul en fototoestel. Meer heb je niet nodig. De eerste 20 minuten zijn goed te doen, daarna moet je de rivier weer oversteken en dan gaat het beginnen. De klim naar Ciudad Perdida. Het is een ‘trap’ maar deze is op sommige stukken echt zo steil en smal dat ik mijn handen en voeten nodig had. Het zijn ruim 1000 treden en ja, het was zwaar. Maar ja, ook dat ben je vergeten zodra je bij de ingang staat. Hier kun je je Ciudad Perdida paspoort stempelen. Daarna loop je onder leiding van je gids langs de vier verschillende delen van de verloren stad. En uiteraard is er voldoende tijd om foto’s te nemen. Wij hebben ruim 3 uur in de verloren stad rondgelopen. Daarna is het weer dezelfde route terug naar het kamp waar je alvast je tas weer inpakt om na de lunch aan de terugreis te beginnen. Terug naar camp Wiwa. De klim omhoog ging me deze keer prima af maar naar beneden was ik juist langzamer (kan ook door mijn knieblessure komen). Wiwa is een inheemse stam dat dus bij dit kamp leeft en wij kregen voor het avondeten nog een uitleg van de man over de verschillende rituelen en taken van de man en de vrouw. Het is trouwens heel moeilijk te zeggen of je een man of vrouw voor je hebt, zeker als ze nog jong zijn. Je kunt het zien omdat een vrouw altijd kettingen zal dragen. Maar de haren bijvoorbeeld zijn bij beiden even lang en ook de gezichten onthullen weinig over het geslacht.
Dag 4
De laatste dag is eigenlijk het minst zwaar. Alleen het eerste stuk, tot aan de watermeloenstop, is het wel meteen klimmen en dat is meteen ’s morgens vroeg geen pretje. Protesterende kuiten bijvoorbeeld. Daarna is het naar beneden tot camp Adán waar we ook weer ruim tijd hadden om te ontspannen in het ‘zwembad’. Dit zal overigens niet altijd mogelijk zijn. Daarna is het nog een half uurtje klimmen, een uurtje redelijk vlak en dan naar beneden waar we tegen lunchtijd El Mamey bereiken. Het is mogelijk om je bagage hier in bewaring te geven tijdens de hike. Dit is vooral makkelijk als je niet naar Santa Marta terug reist maar naar een andere bestemming door gaat (zoals in mijn geval). En dus heb je lekker schone kleren die je meteen aan kunt doen na een snelle douche.
Na de lunch ga je met de 4×4 truck weer naar beneden en is de 4 daagse hike tot een einde gebracht.
Afwijkende dagen
Als je de 5 daagse hike doet, loop je in drie dagen terug. Na het bezoek aan Ciudad Perdida loop je terug tot een kamp op ‘slechts’ 7km lopen. De volgende dag loop je tot camp Adán en de laatste dag loop je terug. De eerste 2 dagen zijn dus gelijk aan de 4-daagse trek.
Bij de 6 daagse trek loop je in 3 dagen (2 overnachtingen) tot aan camp Paraiso Teyuna en gaat dag 4 naar Ciudad Perdida. De terugweg heb je ook weer 2 overnachtingen. Prijs voor deze trek is op aanvraag. Het kan zijn dat er een minimaal aantal deelnemers geldt.
De 3 daagse trek is in zijn geheel op aanvraag.
Paklijst
De meningen zijn een beetje verschillend hierover maar ik adviseer om de volgende kleding mee te nemen. En je hebt natuurlijk al een setje kleding aan. Probeer het gewicht echter wel te beperken want je moet er 4 dagen mee lopen.
- Wandelschoenen
- Slippers (voor in de kampen)
- Voldoende paar sokken (3 is ideaal zodat je iedere dag nieuwe kunt aantrekken)
- Korte broeken om te wandelen (2 stuks)
- T-shirts of hempjes (3 is ideaal omdat je dan iedere dag schone hebt). Zo niet hou er dan rekening mee dat je ’s morgens weer natte kleren moet aantrekken
- 4 paar ondergoed (wil je geen natte spullen aantrekken na het douchen)
- Lange broek/legging voor ’s avonds (vooral tegen de muggen)
- T-shirt met lange mouwen (vooral tegen de muggen)
- Slaapsetje (kan ook je legging zijn)
- Handdoek
- Badkleding
- Lakenzak – ik vind dat zelf altijd prettig zodat ik niet onder een deken hoef te slapen
- Regenjas (eventueel maar door hoge vochtigheid zal de jas van binnen net zo nat zijn)
- Water – eigenlijk alleen voor de eerste dag, daarna kun je het in de kampen aanvullen
- Zonnebrand
- Anti-muggenspul
- Blarenpleisters en overige EHBO zaken
Conclusie – go or no go?
Go!!!
Absoluut is de 4 daagse trek naar Ciudad Perdida een aanrader. Maar hou er rekening mee dat het zwaar kan zijn. Een basis conditie zal zeker helpen om de tocht te volbrengen.
Ciudad Perdida is mooi maar voor mij niet het hoogtepunt. De tocht er naar toe zeker wel. Die uitzichten, gewoon geweldig.
It is not just about the destination it is about the journey!
Geef een reactie