Het zijn net puzzelstukjes die samenvallen…
Een droom die onder een dikke laag stof lag, een energielevel dat beter kan, boeken die op mijn pad kwamen, een paar toepasselijke spreuken en natuurlijk het huis dat verkocht is. En dan de conclusie als ik het nu niet doe, doe ik het nooit meer.
Dus ik ga het doen….ik ga op (wereld)reis, neem een sabbatical of hoe je het ook wilt noemen. Eind dit jaar gaat de rugzak op, de wandelschoenen aan en ga ik op avontuur.
Dit bericht plaatste ik in april 2016 online en wat eerst nog heel ver weg (ach, het duurt nog 8 maanden) leek, is toch nog heel snel dichterbij gekomen en nu ben ik al ruim twee jaar aan het reizen.
Wie ben ik dan en waarom ga ik nu deze uitdaging aan? Als ik mij zelf moet omschrijven ben ik toch wel een no-nonsens type met een nuchtere inslag , sportief en actief en ik ben graag buiten. Waarom zit ik dan al mijn hele werkbare leven achter een bureau en dus binnen? Iets klopt hier toch niet….het werk is leuk maar geeft niet meer die energie waar je van gaat stralen. En dat wil ik weer. Ik voel me happy als ik mijn bergschoenen aan heb en ergens in de bossen rondwandel. En als de zon dan ook nog schijnt, ben ik gewoon gelukkig. Dan kan ik echt genieten van al het moois dat de wereld om mij heen te bieden heeft.
En dat is dus precies wat ik ga doen…lekker wandelen, genieten van de natuur, mensen ontmoeten en vooral de dingen laten gebeuren en niet (te veel) plannen. Graag neem ik jullie mee op mijn wereldreis. Ik denk dat mijn insteek of in ieder geval mijn beleefwereld (als 48-jarige, single en zelfstandige) heel anders zal zijn dan bij de meeste backpackers. Reis je mee?