Van luxe paard naar werkpaard

Ruim een jaar lang ben ik alleen maar aan het reizen geweest en dan bedoel ik ook alleen maar reizen, van mijn spaargeld wel te verstaan. Maar dat spaarpotje raakt toch een keer leeg en daarom ben ik dit winterseizoen in Oostenrijk om weer wat geld te verdienen zodat ik straks weer verder kan reizen.

Niets meer gewend
En als je hier in Oostenrijk werkt dan is dat ook meteen keihard werken en voor iemand die een jaar lang niet heeft gewerkt is dat best wennen, zeg maar gerust heel erg wennen. Sinds ik in Oostenrijk ben aangekomen, bijna 3 weken geleden, heb ik fulltime gewerkt en de uurtjes die ik vrij was had ik geen puf meer om te schrijven. Mijn excuses maar ik ga mijn best doen om nu weer geregeld updates te plaatsen, geen ‘volg de dag’ want die worden te eentonig, maar in een andere vorm.

Hoe en wat precies?
Hoe ben ik hier nu zo terecht gekomen en wat doe ik eigenlijk precies? Ik woon de komende maanden in Oostenrijk, in Gerlos om precies te zijn. Gerlos is een bij Nederlanders heel bekend skidorp. Niet alleen bekend om de skimogelijkheden maar de après ski is zeker zo, zo niet nog meer, berucht of beroemd. En hoe makkelijk is het dan dat er gewoon een site bestaat werken in gerlos.nl waar in het Nederlands om personeel wordt gevraagd. Of wil je wat uitgebreider kijken, er is ook een werken in oostenrijk.nl site. Via die eerste site heb ik mijn werkgever gevonden. De komende maanden werk ik in de service (bediening) bij het 4 sterren hotel Platzer.

Een beetje onderschat
Dat werken in de bediening is echt zoveel moeilijker dan ik had gedacht. Allereerst ben ik net voor het hele drukke seizoen binnengekomen. Na een paar rustige inwerkdagen zat het hotel de afgelopen 2 weken meer dan vol en dat betekende ook plank gas werken en geen vrije dagen. En jee, wat heb ik dat onderschat. Ik heb wel iets van ervaring in de horeca maar een brasserie is toch echt niet te vergelijken met een 4 sterren hotel. Er kwam zoveel informatie op mij af, niet alleen over de producten maar ook over etiquette, tafels indekken, serveren, wijnkennis dat ik deze eerste weken echt in standje ‘overleven’ stond en niet eens kon genieten. Dagelijks draai ik andere diensten maar meestal werk ik in de ochtend 4-5 uur (ontbijt of café) en dan ’s avonds nog een keer 4-5 uur bij het diner. Per dag dus ruim 9 uur en dat natuurlijk in stijl, in dirndl. Had ik al gezegd dat ik dat niet meer gewend was, zo hard werken. Maar net als alles, ook dat went. Ik begin het zelfs leuk te vinden ?

Ontspannen
Mijn ontspanning haal ik dus uit de tussenuurtjes en als het even kan, ga ik dan wandelen (nog meer lopen…). Er ligt dit jaar ongekend veel sneeuw, ook in het dal en het is werkelijk prachtig om hier te lopen. Bovendien zijn er ook veel verschillende routes mogelijk dus zat afwisseling. Die uurtjes zijn mijn genietmomentjes. Heerlijk in de kou, maar daar kan je je op kleden, soms met zonnetje in het gezicht of zelfs in sneeuwbuien. De uitzichten zijn iedere keer mooi, ik kan geen genoeg van die bergen krijgen.

Vrij (eindelijk)
Vandaag had ik mijn eerste vrije dag! Wat een perfecte dag om te gaan skiën, strakblauwe lucht, bijna lege pistes. Wat wil een mens nog meer. Als tijdelijke inwoner van Gerlos geniet ik van interessante kortingen op een seizoens-skipas, skihuur en dergelijke. Zo betaal ik voor mijn skipas net iets meer dan wat normaal een skipas voor 10 dagen kost en mijn ski’s heb ik voor twee maal de weekprijs kunnen huren. Goede deal toch?

Na vandaag
Mijn batterijtje is weer een eind opgeladen! Ik ben klaar voor de komende 3 maanden.
Wat is voor jullie de meest ideale manier om de batterij weer op te laden?