Volg de dag – week 12

Na onze 3 daagse hike op Stewart Island was het kort uitrusten maar daarna meteen weer door. En inmiddels hebben we zelfs de 4 daagse Rees Dart Track al weer gelopen en tussen deze twee hikes in weer zoveel gezien….week 12 was een volle week (alweer).

27 februari
Wat kan een beetje luxe toch lekker zijn. We hebben heerlijk geslapen na 2 nachten kamperen op Stuwart Island en zijn helemaal klaar voor het vervolg van onze road trip op het Zuider Eiland – de Westkust of wel de bergen zijn aan de beurt. Via de Southern Scenic Route rijden we verder richting Te Anau. Hier melden we ons weer bij het informatiecentrum en we zijn eens een keer ruim op tijd. Daarna is het tijd voor lunch en even lekker chillen in de zon. Maar helaas moeten we ook verder, er moeten nog boodschappen gedaan worden en we moeten ook nog een uurtje rijden naar de camping. Deze hebben we alvast via het informatiecentrum geboekt, net als de cruise over de Milford Sound morgenochtend. Tussen Te Anau en Milford ligt een weg van 120km lang en onze camping ligt ongeveer halverwege. En op het hele traject is geen netwerk dus we zijn weer een paar dagen offline….jullie moeten mij missen :-). We hebben voor een ‘luxe’ camping gekozen omdat we hoognodig weer moeten wassen. Dat wassen is snel gedaan maar helaas geen droger dus alles gaat op de droogmolen en nu maar hopen op goed weer morgen. Gelukkig hebben we hier voor 2 nachten geboekt.

28 februari
Onze cruise door de Milford Sound vertrekt al om 09.00 uur en we moeten toch nog ruim een uur rijden dus we hebben maar een wekker gezet. Op dit tijdstip vertrekken er zo’n 6 boten voor de 2 uur durende boottocht maar de prijzen lopen uiteen van $45 tot $80 op dit vertrekuur. De ander tijden beginnen sowieso pas bij $70. Wij zijn natuurlijk voor de goedkoopste gegaan, je bent backpacker of niet, vandaar ook dat we vroeg op moeten. En er is nog een nadeeltje, tis best nog koud. De tocht op de sound (eigenlijk is het een fjord) is echt mooi. Echt de beste (en enige manier) om het hier te bekijken. En het leuke is dat er ruime tijd een paar dolfijnen naast de boot meezwemmen en er zeehonden in het water spelen. Milford Sound ligt overigens in het Fiordland National Park en dit park bestaat uit vele fjorden, rivieren, watervallen, gletsjers en bijhorende bergketen. Na de cruise rijden we op ons gemak weer terug met een paar stops o.a. bij de Chasm watervallen. Helaas zie je deze niet zo heel goed omdat je er over heen loopt maar je kunt wel heel goed de door erosie ontstane gaten in het gesteente zien. Natuurlijk willen wij weer meer zien en vinden een kleine paadje waar we een prachtig zicht hebben op het vervolg van de waterval. Bij de Homer Tunnel zitten een paar Kea’s, groot uitgevallen papegaaien. Vooral niet voeren want ze eten alles en maken ook alles kapot. Deze beesten zijn ook de reden dat er geen tenten mogen staan op de camping die vlak bij Milford ligt. Onze lunch zijn zelf gesmeerde broodjes, we moeten wel want er is hier niets te krijgen, en daarna lopen we nog een kleine trek van zo’n 2,5 uur naar Key Summit met een pracht 360 graden zicht op de omliggende bergen. Deze korte track volgt het eerste uur de start van een andere Great Walk, de Routeburn Track maar deze moet je ruim vooraf boeken anders zitten de hutten en campings vol en dat hebben wij natuurlijk niet gedaan. Ach, zo krijgen we er toch iets van mee. Terug op de camping gaan we aan de apero in het zonnetje. Prima dagje zo.

1 maart
We gaan weer terug richting Te Anau om vanuit daar richting Queenstown te rijden. Op de rit van ca. een uur naar Te Anau maken we nog een paar korte stops o.a. bij Cascade Creek waar we een korte hike doen en daarna nog bij Mirror Lakes maar het waait redelijk dus het is bepaald geen spiegel… In Te Anau lunchen we bij het DOC informatiecentrum aan de picknicktafels met uitzicht op het meer. Lunch is dit keer een soepje en brood met brie (even opwarmen en klaar). De rit naar Queenstown duurt nog zo’n 2,5 uur maar is wel een mooie rit. Voor Queenstown staan we helaas bijna een uur in een file omdat ze aan de brug aan het bouwen zijn. De camping waar we staan staat goed aangeschreven en het is ook prima maar wel heel kleine plaatsen, echt elke vierkante meter is volgeduwd met campers of tenten. Maar het toiletgebouw is super met fotobehang van de omgeving op alle wanden, leuk douchen en meteen wegdromen. Het avondeten was echt heel Hollands en winters, boerenkoolstamp maar dan met zoete aardappel en lamsworstjes. Best een keer lekker na alle pasta en couscous.

2 maart
Weer een dagje met niets moet maar alles mag. Het enige wat eigenlijk op de planning staat is informatie halen bij het informatiecentrum of bij het DOC-centrum, we willen weer een meerdaagse tocht gaan lopen en daar is wel enige voorbereiding voor nodig. De tocht die we eigenlijk in gedachten hadden, de 5 passes track wordt ons afgeraden. Deze tocht is prachtig maar echt voor doorgewinterde trampers, er is geen bewegwijzering of hut of iets dergelijks, je loopt op kaart en kompas….tja, die ervaring ontbreekt ons dus. Maar we krijgen twee mooie alternatieven aangeboden en we kiezen uiteindelijk (na beide goed te hebben vergeleken en alle plussen en minnen naast elkaar te hebben gelegd) voor de Rees-Dart Track. En pittige tocht van 4 dagen en 63 km in totaal. Bij de DOC kopen we de tickets voor de overnachtingen. De weersvooruitzichten zijn koud, vooral ’s nachts dus ik ga lekker in de hutten slapen. Verwacht geen luxe maar ik heb wel een matras en een dak boven mijn hoofd dus het zal altijd comfortabeler dan mijn tentje zijn. De rest van de middag lopen we wat rond in Queenstown, lunchen heerlijk in het zonnetje en wandelen nog een stukje langs het meer. Het weer is echt top, veel beter dan voorspeld.

3 maart
We moeten om 10 uur van de camping, ja zelfs de campings hanteren een check out tijd en parkeren de auto ergens langs de weg. We willen nog wat langer in Queenstown blijven, vandaar. We gaan fietsen, een rondje rond het meer richting Kelvin Heights. Op en neer toch nog zo’n 3 uur en natuurlijk weer zadelpijn maar het was verder wel heel erg lekker en heel de tijd uitzicht op het meer. Het is weer goed weer en ook weer niet voorspeld. Voordat we doorrijden gaan we eerst nog naar de supermarkt om inkopen te doen voor onze hike. We moeten voor 4 dagen eten meenemen, het wordt vooral instant voedsel waar we alleen maar water aan toe hoeven te voegen. De weg naar Glenorchy is echt prachtig. Vooral de uitzichten en dan worden we ook nog getrakteerd op de mooiste regenboog ooit. Helaas net geen parkeerplek voorhanden dus de foto’s zijn niet al te best. De camping is weer prima, heel grote plekken en een goed gefaciliteerde keuken en we zijn vlak bij onze vertrekplek voor morgen.

4 maart
De Rees Dart Track heeft Muddy Creek Parking als vertrekplaats maar het eindpunt ligt ergens anders. Een beetje moeilijk om met de auto te gaan dus we hebben een transfer geboekt die ons brengt en bij het eindpunt over 4 dagen weer ophaalt. Deze eerste dag is een makkie (zeggen ze). Weliswaar het meest aantal dagkilometers, 19km maar het zou redelijk vlak moeten zijn en er staat 6-8 uur  voor. Het eerste deel was ook echt genieten, heerlijk over een pad door de grasvlakten en een lekker tempo kunnen lopen. Wel moeten we een paar keer een riviertje oversteken. En dan ben ik zo blij dat ik mijn grote hiking boots heb meegenomen… Daarna ziet het landschap er het zelfde uit maar het gebaande pad is een looppaadje door het gras geworden en dan lijkt het meer wetlands te zijn. We staan geregeld tot onze enkels in het water en modder. En soms is het echt een weg zoeken. Na zo’n 2 uur ploeteren gaan we het bos in en dan begint ook het klimmen. Tot aan de hut zijn we aan het stijgen maar bos wordt struiken en nog een paar rivieren die we over moeten. En dan eindelijk, na 7 uur zie je een hangbrug met daarachter 2 gebouwtjes. Jawel, we hebben het gehaald. De gezamenlijke ruimte/keuken is lekker warm. In de slaapruimte (er zijn er 2) staan 4 stapelbedden maar we slapen er maar met 3 personen dus ik heb lekker de ruimte. De toilet zijn hier zelfs doorspoeltoiletten dus lijkt wel 5 sterren die hut. Maar geen elektra dus om half 10 zitten we met onze zaklamp aan. Tijd om naar bed te gaan.

5 maart
Ik heb het dan wel niet koud gehad maar echt lekker geslapen heb ik niet en toch word ik pas om kwart voor 8 wakker, terwijl er niet eens gordijnen in de hut zijn. Ontbijt is havermout en koffie, echt nodig om op te warmen want het is best koud in de keuken. Om half 11 zijn we eindelijk klaar voor vertrek. Vandaag 10 km maar er staat toch 4-6 uur voor….we moeten klimmen. Het eerste deel, de klim valt eigenlijk reuze mee, het klimmen gaat heel geleidelijk en kost eigenlijk geen moeite. Op het hoogste punt van vandaag, Rees Saddle op 1471m lunchen we (crackers met ‘la vache qui rit’) Daarna gaat het alleen maar naar beneden en wat heel makkelijk lijkt, is eigenlijk heel zwaar. Veel stenen, grote stappen, schuine rotsen, smalle paadjes, afgronden, een paar riviertjes oversteken….maar het uitzicht is telkens weer mooi en bij iedere bocht of heuvel is het ….woooow, diep onder de indruk. Uiteindelijk zijn we bijna 5,5 uur onder weg. En deze hut is nog mooier dan de vorige. Totaal kunnen er 32 mensen slapen, verdeeld over 4 zalen. En weer zijn we maar met drieën. De keuken is alleen voorzien van een aanrecht en koud stromend water (net als in alle hutten) en iedereen staat gezellig naast elkaar zijn/haar avondmaal te koken op de eigen meegebrachte gasbrandertjes.

6 maart
Happy Birthday to me :-). Laten we zeggen dat het een bijzondere verjaardag was maar wel inclusief appeltaart. Dat is inmiddels wel een traditie geworden, appeltaart eten met mijn verjaardag als ik in het buitenland ben. Dit keer was de taart gemaakt van gevriesdroogde appels en rozijnen en komt het uit een zak, maar het was echt lekker. De rest van mijn eten was overigens niet echt verjaardag waardig maar het vult, en dat telt op een trekking. Dag 3 van deze trekking was weer totaal anders qua natuur en uitzichten. De hele dag hebben we de rivier gevolgd en moesten we de zijrivieren ook een paar keer oversteken en dat is soms best spannend, lukt het om droog over te komen. En nu is er nog niet eens veel regen gevallen de afgelopen weken…. We begonnen in het bos wat eigenlijk heel makkelijk lopen was. Het tussenstuk (van 4km) was een soort grasweiden maar dan met hoog gras. Dit leek het ideale stuk maar helaas was dit niet vlak maar met iedere paar honderd meter een diepe geul (gelukkig meestal wel droog) dus dalen en weer klimmen. De paadjes waren overigens wel heel smal en lang niet altijd even effen dus een paar keer de enkels gezwikt (en weer zo blij met mijn grote hiking boots). Maar de uitzichten op de omliggende bergen is zo mooi. Totaal was het ruim 18 km vandaag en daar doen we, incl. stops, zo’n 7 uur over. De laatste hut is een oudere versie en kan niet tippen aan de vorige 2 maar we hebben weer een bed. De toiletten zijn overigens altijd in en apart gebouwtje dus je moet naar buiten. En hier stikt het van de zandvliegen. We hebben ze in heel NZ al gezien maar hier zijn ze met heel veel en ze steken zo gemeen, erger dan muggen. Jezelf opfrissen is echt niet leuk….het liefst zou je naakt naar binnen rennen. Ik zit echt helemaal onder de bulten – mijn voeten waren al een oorlogsveld maar nu is mijn rug ook een waar jeukveld.

7 maart
Om 6 uur gaat de wekker al. Of eigenlijk worden we al wakker van andere wandelaars. Waarom zo vroeg zal je je afvragen? Dat komt omdat we zodra het enigszins licht is al willen gaan lopen. Het is zo’n 5-7 uur voor 16 km en om 14.00 uur worden we opgehaald op het eindpunt dus een simpel rekensommetje is 14-7=7. En dan is er ook nog de waarschuwing dat het pad op een deel van de route ook nog slecht begaanbaar is omdat het nieuw is aangelegd en nog niet is ingelopen. En dit komt weer omdat er een ‘wash out’ is geweest en dit deel was weggevaagd. Het begin is heerlijk rustig, lekker door de bossen en fijn wandelpad, we kunnen meters maken. We lopen de hele tijd gelijk aan de Dart River en het uitzicht is steeds zo mooi, turquoise en veel grijs gesteente en daarachter die majestueuze bergen. Het ‘wash out’ deel is inderdaad een pittig stuk en vergt wel enige concentratie en veel klim en klauterwerk. Maar totaal gezien was het een makkelijke dag en waren we uiteindelijk om 13 uur bij de parkeerplaats dus hebben heerlijk geluncht in de zon aan de rivier. Terug in Glenorchy hebben we eerst een goede koffie gedronken en daarna zijn we terug gereden naar Queenstown waar we de komende 3 nachten staan. Een paar dagen relaxen en van de zon genieten (en wassen en schrijven en…..). En natuurlijk lekker uit eten na 4 dagen uit een pakje gegeten te hebben. En inclusief een lekker glaasje wijn, we hebben het verdiend en het was een verlaat verjaarsetentje.

Deze week was weer iets langer maar zowel in Milford Sound als tijdens de  Rees Dart Track was er geen netwerk beschikbaar. Eigenlijk ook best wel lekker en je hoeft je telefoon niet dagelijks op te laden. Iets met positief bekijken….