Volg de dag – week 26/2019

Zondag 23 juni

Ik ben weer terug in de bergen en had gedacht dat het hier iets koeler zou zijn. ’s Nachts klopt dit wel maar overdag is het net zo warm als aan de kust hoor. Zeker als je gaat wandelen ben je in no time doorweekt. Ik dacht vandaag een rondje van 3 uur te lopen. Misschien iets langer want ik wilde ook de Pozo Azul bezoeken maar totaal was ik dus 8 uur onderweg. Daar zit dan een anderhalf uur rust bij. Maar wel heel leuk, toen ik terug in Minca was, heb ik samen met Margarita (mijn host van Barichara) een verdiend biertje kunnen drinken. Het laatste stuk naar mijn hostel heb ik overigens niet meer gelopen maar ik heb lekker een mototaxi gepakt. 15 minuten achterop hobbelen tegenover een uur omhoog lopen. En dat voor 4 Euro. Niet zo een heel moeilijke keuze dus. Ik ben weer alleen hier in de hostel en het is wel heel rustig hoor. Om 8 uur ligt al het personeel al op een oor. Toch wil ik nog wel wat langer in Minca blijven dus ik zal op zoek moeten naar een ander hostel maar dan dichter bij het centrum zodat ik gewoon kan lopen.

• 

• 

• 

Maandag 24 juni

Naar beneden lopen moet toch wel lukken en dat kost me ongeveer 3 kwartier. In het dorp heb ik afgesproken met Margarita en vriendin om samen naar de Marinka watervallen te lopen. Ik ben daar gisteren al langs gelopen met nadruk op langs. Nu lopen we in 45 minuten hier naar toe over een licht hellende weg. Net als bij de Pozo Azul, die ik gisteren bezocht, is het zo ontzettend druk en dan vooral met Colombiaanse toeristen dat het niet echt leuk is. We hebben gelukkig alle 3 geen zin om het water in te gaan. De waterval zelf is aardig maar niet meer dan dat. Terug in Minca lunchen we samen en daarna ga ik toch een keer lopend terug naar mijn hostel. Een uurtje flink klimmen de berg op. Beetje jammer dat het halverwege begint te regenen dus ik ben redelijk doorweekt als ik boven kom. En het is meteen ook heel glad. Vooral de laatste 10 minuten door de koffieplantage glij ik geregeld weg. De regen houdt best lang aan dus ik vrees het pad dat ik morgen naar beneden moet (en dan met grote rugzak).

• 

Dinsdag 25 juni

Het is droog maar zwaar bewolkt dus er zal nog wel meer regen komen vandaag. Voordat ik vertrek neem ik nog deel aan een cacaoexcursie. In een goede 3 kwartier krijg ik alles uitgelegd van plant tot reep. Een aantal dingen waren bekend maar toch zeker ook weer nieuwe weetjes geleerd. En best part is natuurlijk dat je mag proeven. Bovendien krijg ik ook nog een maskertje van cacao en koffie. Het schijnt goed te zijn voor de verjonging van de huid maar na 2 uur was ik het toch maar van mijn gezicht af. Ik ben dan inmiddels al in mijn nieuwe hostel beneden in het centrum van Minca en vond al dat de mensen mij zo vreemd aankeken, haha. Ik heb hier ook weer wifi dus het eerste wat ik doe is even met het thuisfront bellen. Ik lunch bij Café Minca en als ik nog wat rondloop begint het al te druppelen dus terug naar mijn hostel. Ik ben net op tijd binnen voordat het echt begint te regenen en dat houdt ook niet meer op.  Ach in een hangmat en met mijn laptop kom ik de tijd wel door. Ik heb alvast weer wat meer geregeld voor het vervolg van mijn reis. ’s Avonds loop ik nog naar de hostel van Margarita om afscheid te nemen maar het eten schiet er min of meer bij in. Een bakje yoghurt en wat chips moeten voldoende zijn.

Woensdag 26 juni

De regen en donkere wolken hebben plaatst gemaakt voor zon en blauwe hemel en om 7 uur is het meteen al warm. Ontbijt wordt pas na achten geserveerd dus een soort van slow start. Jammer dat de koffie met suiker is. Dan maar een echte koffie bij een Frans bakkertje waar ik ook nog een pain au chocolat scoor. Loop ik hier ook Margarita nog tegen het lijf. Mijn doel is vandaag Las Piedras. Grote rotsen in de rivier waar ik een paar uur van de zon geniet. Een toekan heeft een nest (denk ik) in een boom want ik zie hem in en uit vliegen. Helaas iets te ver weg voor een foto. Lunchen doe ik weer bij de Lazy Cat. Ze hebben hier super lekkere hamburgers en bovendien ziet het er gezellig uit. Ik loop niet meteen terug naar mijn hostel maar loop toch nog een keer een heuvel op. Maar echt ver kom ik niet. Halverwege zit een klein koffietentje waar ze ook zelfgemaakte ijsjes verkopen. Een maracuya (passievrucht) ijsje voor mij, ajb. Zo simpel gemaakt maar echt heel lekker. Gewoon vers fruit in de blender en dan in een bekertje schenken. Met een stokje erin gaat dat de vriezer in en voila….klaar! Ik krijg een flashback naar vroeger, zo maakten wij ook ijsjes. De rest van de dag is het met mijn boek in de hangmat.

Donderdag 27 juni

Het wordt weer tijd om verder te reizen. Next stop – Cartagena. Deze kustplaats is denk ik wel een van de bekendste steden in Colombia maar ook heel toeristisch en duur. Het zal een kort bezoek worden maar ik vind wel dat ik het gezien moet hebben. Zo iets van been there, done that, check! Ik hou er rekening mee dat ik de hele dag aan het reizen zal zijn of in ieder geval een heel groot deel van de dag. Na mijn ontbijt loop ik nog even naar de Franse bakker voor 2 pan de chocolat. Ik moet tenslotte ook lunchen. Vanaf Minca is het een collectivo (gaat pas rijden als ie vol is) naar Mamatoco (een rotonde net buiten Santa Marta), hier neem ik een mototaxi naar het busstation waar we al opgewacht worden en naar een bus worden gebracht. Eigenlijk is het totaal niet de maatschappij waar ik mee wilde gaan maar ach, het is een bus (Linea Flamingo) en hij vertrekt bijna meteen. De rit gaat via Barranquilla en daar lopen we wel enige vertraging op maar al met al duurt de reis van Santa Marta naar Cartagena een kleine vijf uur. Valt niet tegen als je hoort dat anderen er 9 uur over hebben gedaan. Maar dan ben je pas bij het busstation van Cartagena en deze ligt 12km buiten de stad. Met een Uber ga ik naar mijn hotel en dat duurt ook nog een uur, zo druk is het op de weg. Uiteindelijk ben ik van deur tot deur toch ruim 7 uur onderweg geweest. Mijn hostel ligt in de wijk Getsemani, tegen de oude stad aan. Na mij te hebben geïnstalleerd ga ik op verkenning uit. De straatjes doen echt heel gezellig aan. Veel kleur, vlaggetjes, muurschilderingen en terrasjes. En het is druk op straat. Wat een leuke gezellige sfeer, jammer dat ik hier alleen rondloop. Ik eet bij een restaurantje aan Plaza Trinidad voor de gelijknamige kerk en het hele pleintje zit vol met bezoekers, verkopers van streetfood en er zijn zelfs optredens. Zien en gezien worden!

Vrijdag 28 juni

Ik word ook hier weer heel vroeg wakker maar blijf toch tot na 7 uur liggen en dan vind ik het mooi geweest. Ontbijt is niet in het hotel zelf maar in een restaurantje op de hoek van de straat. Basic maar ach, goed genoeg.  Mijn darmen zijn er iets minder tevreden over maar ik weet nu niet of dit komt door de airco of het water uit de kraan. Dat waren vorige keer ook de twee elementen waardoor het volgens mij fout is gegaan. Eigenlijk geef ik dat liever de schuld dan het eten. Dus toch maar een fles water gekocht. Na gepind te hebben loop ik naar het oude stadscentrum. Dat is maar 5 minuutjes lopen vanaf mijn hostel maar het is wel al enorm warm. Hier is het vooral warm, niet vochtig ofzo. De oude binnenstad heeft ook veel oude, mooie bouwwerken. De kerktorens kun je bijna in iedere foto wel vangen. Ook hier hebben de huizen verschillende kleuren en van die mooie balkons (al of niet met bougainville begroeit). Wat hier vooral opvalt zijn de verkopers. Je wordt echt continu aangesproken. Of ze nu water, sigaren, voetbalshirts, hoeden of iets anders willen verkopen, maakt niet uit. Gelukkig zijn ze niet echt opdringerig en is ‘no, gracias’ voldoende om ze af te wimpelen. Rondom de oude stad loop een oude wal waar je een heel groot stuk over kunt lopen. Toch weer net een andere kijk op de stad. Lunchen doe ik weer in mijn eigen wijk, Getsemani, bij een tentje dat Stepping Stones heet. Dit is een ‘hippe’ tent, gerund door 3 Australiërs. De medewerkers komen allemaal uit achterstandswijken en krijgen hier de kans op een betere toekomst. Een mooi concept. Bovendien is het eten erg lekker en hangt er een leuke sfeer.

• 

• 

• 

Zaterdag 29 juni

De ochtend slenter ik nog wat rond in Getsemani om wat foto’s met mijn camera te maken en benut de airco van mijn kamer nog even goed. Met een taxi ga ik naar het vliegveld voor mijn vlucht naar Medellin. Ook nu heb ik weer voor het vliegtuig gekozen want een busrit van 14 uur zag ik niet echt zitten. Uiteraard is het wel wat duurder maar ja, gemak dient de mens. Prima vluchtje met Latam. De luchthaven ligt 28km van de stad verwijderd en ik ga met een bus (type collectivo) naar de stad. Vanaf de busstop moet ik dan nog per taxi verder naar mijn hostel. De taxi deel ik met twee Duitse jongens die in dezelfde wijk verblijven. Ik ben nu in het stadsdeel El Poblado en dat is toch wel de gringowijk (buitenlanders). Na het eten van een heerlijke Thaise Curry gemaakt door een Italiaan loop ik nog een klein rondje en het is echt hartstikke hip hier. En druk! Veel restaurants en barretjes en de mensen zijn echt uit. Overigens ook heel veel Colombianen hoor. Ik had het plan om hier maar 2 nachten te blijven maar misschien is dat toch een beetje te kort. Ik zal er nog eens een nachtje over slapen.