Mijn laatste weekje Australië en tevens mijn laatste week van het eerste half jaar van mijn wereldreis.
Het was deze week vooral veel uren in de auto zitten en rijden natuurlijk, gelukkig heb ik een luxe suv onder mijn kont. Het kost wa maar dan hedde ook wa ?….
5 juni
Ontbijtje in het motel en ik krijg het nog gratis ook, omdat de wifi niet werkte. Ze noemen het heel bescheiden een continentaal ontbijt maar behalve de eieren en spek e.d. was alles aanwezig dus in mijn ogen was het meer dan alleen maar een broodje jam. De route vandaag gaat naar Byron Bay maar ik wil eigenlijk onderweg wat wandelen dus ik ga niet via de kust maar door het binnenland. Veelal groene heuvels en landerijen, uiteraard ook weer mooi. Mijn plannen wijzigen al rijdend (en nadat ik bij een informatiecentrum ben gestopt) en ik rij meteen door naar Byron Bay waar ik omstreeks 2 uur aankom. Ik slaap vanavond in een airbnb van Nikki en Andrew. Een woonhuis (in gated community) op ongeveer 2 kilometer van het centrum. Ze zijn niet thuis maar ik heb via de app een hele instructie gekregen hoe ik binnen kan en waar mijn kamer is e.d.. Het is superlekker weer dus ik besluit om nu te gaan wandelen naar het centrum en dan door naar de vuurtoren. Byron Bay is het meest Oostelijke puntje van Australië en de ‘lighthouse’ een must do. Ik loop een stuk over het strand en daarna wat klimmen naar de vuurtoren. En dan zie je beneden je in de oceaan gewoon dolfijnen en walvissen, blijft bijzonder al die dieren in het wild te zien. Ik eet een salade vanavond, ik moet een beetje op mijn budget gaan passen, vooral na deze week.
6 juni
Hmmm, dat van op het budget letten gaat nu al niet meer op want Ik ontbijt buiten de deur en nadat ik in het centrum nog een armband heb gerepareerd, begin ik aan mijn rit naar het Zuiden. De Blue Mountains zijn mijn doel en ik heb 2 dagen om daar te komen. Het eerste stuk is sowieso over de Highway 1 en ik besluit uiteindelijk om het hele traject deze snelweg te blijven volgen. Het schiet nu al niet op en als ik via de binnenlanden ga rijden, gaat het alleen maar langer duren en ik heb ook niet echt tijd om ergens uitgebreid te stoppen. Het hele traject zijn er zo ontzettend veel wegwerkzaamheden dat ik vaker 60 dan 100 kan rijden en ook hier wil de highway nog wel eens door een dorp gaan. Als ik al ruim 6 uur heb gereden boek ik via booking.com een overnachting maar die ligt nog 85km verder en ik haal het net niet meer om voor het donker daar aan te komen. Het ontvangst bij ‘the watertank’ is wederom allerhartelijkst. Vanavond slaap ik in een Bed en Breakfast met 4 kamers maar ik ben de enige gast. Af en toe komt de eigenaresse even kijken maar de meeste tijd heb ik het rijk alleen, en ja – ik kan dus lekker naar Master Chef kijken.
7 juni
Ik ben altijd op tijd wakker maar vandaag moet het ook want om half negen wordt de elektra afgesloten i.v.m. werkzaamheden. En dan is er ook geen water beschikbaar. Gelukkig ben ik ruimschoots op tijd gedoucht en heb ik ontbeten. Om 9 uur ben ik al weer onderweg. Helaas regent het vandaag zo een beetje de hele dag. Op zich wel fijn dat dit op een reisdag gebeurt maar er is dan ook weinig uitzicht en je moet je nog meer concentreren. Ik ben blij als ik tegen half 3 bij mijn hostel in Katoomba ben. Prijstechnisch heb ik gekozen voor een hostel, ik slaap ik een dorm voor max. 5 personen maar we zijn gelukkig maar met twee. Ik betaal nu voor 2 nachten minder dan de voorgaande dagen voor 1 nacht. En het is een heel leuk hostel, no. 14. Het is een oud huis wat er heel gezellig en cosy uitziet met sfeervolle kamers met open haard. Omdat ik vanmorgen niet voldoende cash had moet ik nog even naar de bank om mijn overnachting in de bed en breakfast te betalen. Ik betaal contact en zij storten het geld op de rekening van de B&B. Meteen nog maar wat boodschappen doen en dan snel terug naar de hostel. En dan realiseer ik me dat het vandaag precies een half jaar geleden is dat ik begon aan mijn wereldreis. Al een half jaar of is pas een half jaar beter? Ik weet het niet…
8 juni
Het regent nog steeds en nu is het ook nog mistig. Beide niet echt goede ingrediënten voor een hike waarbij vooral het uitzicht een rol speelt… Oh, ik ben trouwens in de Blue Mountains. Het is al tegen 10 uur als ik vertrek en het is zo mistig dat het nog best moeilijk is om te zien welke afslag ik moet nemen. Het klaart wel langzaam op maar als ik begin te wandelen is bij de eerste lookout nog helemaal niets te zien behalve een grijze massa, mist dus. Het is een leuke tocht, de National Pass naar de Wentworth Falls en dat het nog zo mistig is, geeft de watervallen ook wel iets mystieks. Aan het einde van de tocht komt zelfs de zon nog even door en word ik getrakteerd op een regenboog, heel kort maar maar ik heb hem wel gezien. Na deze hike rij ik terug naar Katoomba voor een blik op de 3 Sisters, drie conische rotsen naast elkaar. Dit is volgens mij het bekendste stukje Blue Mountains waar bussen tegelijk naar toe rijden. Ik kan hier ook nog hiken maar het regent inmiddels weer dus ik geloof het wel. Terug in de hostel ga ik in bad. Jawel – in bad! Met een boek, alleen een wijntje ontbreekt. Het is mijn eerste bad in 6 maanden.
9 juni
En weer is het mistig en druilerig weer maar ik wacht het vandaag niet af en vertrek op tijd richting Blackheat en als ik daar aan kom is de mist grotendeels opgetrokken. Hier loop ik naar Pulpit Rock, een heel modderig pad en ik moet zelfs een waterval (lees: watertje dat uitmondt in de waterval) oversteken. De tocht gaat grotendeels over de kliftoppen en de uitzichten zijn echt prachtig. Terug bij de auto rij ik via de noordelijke route terug richting Sydney. Deze weg gaat dwars door het Nationale Park met prachtige vergezichten en gelukkig veel minder dorpjes (lees verkeerslichten). Ik heb de navigatie nog niet aangezet en heb daar ook geen gelegenheid meer voor als ik eenmaal op de Motorway naar de stad zit. Op goed geluk kies ik af en toe mijn richting en zelfs de afslag die ik neem, om de navigatie eindelijk in te stellen, kies ik precies goed. Ik ben nog maar 3 km van het adres waar ik de auto moet inleveren. Mijn richting gevoel is zo slecht nog niet. Inmiddels komt de regen met bakken uit de lucht en ik reserveer een Uber om me naar mijn hostel te brengen, helaas is het niet gelukt om een couch surf host te vinden. De hostel is giga groot, 4 verdiepingen waarvan 3 verdiepingen met slaapzalen. En het zit nog vol ook want ik kon alleen nog maar kiezen uit gemengde zalen met 6 of 8 bedden. Maar het ziet er wel allemaal netjes uit en het ligt tegenover het Centraal Station. Ik heb weinig zin om in het hostel te blijven dus ik loop maar een eind aan en als het dan bijna 6 uur is kan ik net zo goed Vivid Sydney meepikken. Vivid Sydney is vergelijkbaar met Glow in Eindhoven en echt super gaaf om al die bekende gebouwen en de brug uitgelicht te zien. Morgen nog maar een keer.
10 juni
Mijn eerste echte dag hier is een mooie om ook echt de toerist uit te hangen. En dat kan het beste door een wandeltocht o.l.v. een gids, een gratis gids wel te verstaan. Sinds 7 jaar bieden ze 2x per dag deze 2,5-3 uur durende tour aan en het animo is groot. Ik denk dat er zeker 60 mensen meelopen. Best een goed baantje, als je beseft dat de gids leeft van de fooien die ze op het einde krijgt. Via de bekende gebouwen en toeristische attracties lopen we onder andere langs George Street (de oudste straat van Sydney), Queen Victoria Building, Hyde Park, Sydney Hospital naar Circulair Quay en door naar The Rocks waar de tour eindigt. Daarna loop ik zelf nog wat rond om wat souvenirs te kopen en mezelf een horloge cadeau te doen omdat mijn oude er net vandaag mee is opgehouden. Terug in mijn hostel een postpakketje voor thuis klaar maken en ff relaxen voordat ik weer terug naar de stad ga, maar nu met de bus, om nog meer van Vivid te zien.
11 juni
Met 6 man/vrouw op 1 kamer slapen is toch echt niet mijn ding en zeker niet bevorderlijk voor de nachtrust. Ik ben wel tig keer wakker geworden en dan slaap ik nog wel met oordopjes in. Dan maar op tijd uit bed en voordeel is dat ik de grote keuken en loungeruimte bijna voor mij alleen heb, heerlijk rustig. Pas tegen half 10 komen de meeste gasten eens kijken en ontbijten. Ik gebruik mijn tijd om een hotel voor de eerste nachten in Fiji te boeken. Mijn eerste doel vandaag is het postkantoor om een pakketje naar huis te sturen – mijn reisgids Australië heb ik echt niet meer nodig nu. Doel 2 is het strand van Bondi Beach en het ziet er in het echt precies zo uit als in de reality soap. Alleen was het vandaag iets rustiger. Van Bondi kun je langs de kust (over een wandelpad over de klif) naar Bronte Beach lopen. Niet te ver maar een leuk wandelingetje en dan daar maar meteen lunchen en dit lekker aan het strand opeten. Beetje jammer dat het dan begint te regenen en we nog moeten schuilen ook, gelukkig hebben ze picknick hutjes achter het strand liggen. En omdat het blijft regenen maar weer met de bus terug richting het hostel. De rest van de middag gebruik ik om een laatste was te draaien, wat boeken bestellen en meer van dat soort online ongein. En mijn tas alvast inpakken want ik vertrek morgen al vroeg en wil niet mijn kamergenoten wakker maken omdat mijn tas nog niet is ingepakt.
6 weken Australië en 6 maanden wereldreis zitten er inmiddels op. Het volgende verslag komt vanaf Fiji – mits ik daar online kan. Anders wordt het pas Hawaii, want in Samoa verwacht ik ook niet zoveel van de wifi.
Geef een reactie