Wil je in Guatemala wat zien dan moet je over het algemeen over grote afstanden reizen. Het kost ongeveer 2 dagen om, via een klein omweggetje, van het berggebied in het zuiden naar het noorden van Guatemala te reizen. Een weekje vol met natuur en cultuur snuiven en de wegen ontberen….
Maandag 2 juli
Een dagje reizen en ik heb slechts een uurtje of 10 voor de boeg. Ik laat vandaag Lake Atitlán achter me en reis met een shuttle naar Lanquin. Een minibus voor 23 personen met airco en beenruimte. De airco werkt niet maar de open ramen doen hun werk goed. Bovendien is het een deur tot deur service en worden er een paar sanitaire stops gemaakt. De route gaat via de heuvelachtige binnenlanden met veel bochtenwerk en zelfs ruim 2 uur over een dirtroad waarbij er niet doorgereden kan worden. Uiteindelijk is het al donker en heeft de rit bijna 12 uur geduurd voordat ik bij mijn hostel word afgezet. Ik kan meteen aanschuiven bij de overige gasten, ook een jongen van de school in Xela is hier. Mijn bed staat dit keer in een dorm, een slaapzaal dus en dat is hier een zolderkamer met 5 bedden. Gelukkig wel gewone bedden en geen stapelbedden. Het is eenvoudig maar het past ook wel bij de hele sfeer hier. Er is bijvoorbeeld alleen elektra en dus warm water tussen 6 uur en middernacht. Ach, ook dat went.
Dinsdag 3 juli
Nu het licht is, zie ik pas hoe mooi de hostel is gelegen: op een heuvel met veel prachtige uitzichten, vooral vanaf het zwembad is het uitzicht geweldig. Er heerst een heerlijke rust. Vandaag ga ik daar niet van genieten maar ik ga naar Semuc Champey, dat is de reden waarom ik naar Lanquin ben gereisd. Semuc ligt 10 kilometer verder maar de rit duurt bijna een uur. Je hebt een 4 wheel drive nodig om er te komen dus je kunt ongeveer bedenken hoe de weg er naar toe is, staand in een truck. Ik heb gekozen voor alleen het transfer maar het is ook mogelijk om onder leiding van een gids Semuc en de naast gelegen Cuaves Kan’ba te bezoeken. Omdat ik geen interesse heb om weer zwemmend een grot te ontdekken (dit deed ik tenslotte een paar weken geleden in Belize ook) begin ik alleen aan de klim naar el mirador. Het is niet zo heel ver maar de hitte en het soort pad, lees veel rotsen, maakt toch dat het best een pittige klim is. Maar zoals altijd word je aan de top beloond met een prachtig uitzicht. Semuc Champey betekent in Q’eqchi (een Maya dialect) “waar de rivier onder de grond verdwijnt”. En dat is het ook, over een afstand van ca. 300 meter heeft er zich een soort limestone brug gevormd die uit verschillende poelen bestaat en de rivier stroomt daar onderdoor. Maar daar merk je dus niets van al je in een van de ‘baden’ aan het zwemmen bent. Een uniek stukje natuur. Terug in Lanquin is de behoefte aan lekkere koffie weer groot en stappen we in het dorpje uit de truck. Erg veel is hier overigens niet te beleven, we lopen via een sluiproute langs de rivier terug naar ons hostel. Het is inmiddels echt warm dus heerlijk om in het zwembad af te koelen.
Woensdag 4 juli
Ik heb nog maar een nachtje bijgeboekt, om vandaag alweer een 8 uur durende reis te hebben, trekt me niet echt aan maar een dagje relaxen des te meer. Er ligt nog wel het een en ander te schrijven, Spaans leren en inlezen voor de volgende bestemming, Flores en Tikal. En veel meer heb ik vandaag ook niet gedaan. Het weer was iets minder, het begon heel zonnig maar gedurende de middag kwamen er meer wolken en de daarbij horende regen. Tussen de buien door nog wel even een rondje door het dorp Lanquin gemaakt met nadruk op -je.
Donderdag 5 juli
Volgens mij is de canicula alweer voorbij want het heeft vannacht goed geregend maar dat geeft ook wel weer een mystiek uiterlijk aan de heuvels, er hangt een mistsluier tussen de toppen. Na een kop koffie en een grote bak fruit ben ik wel klaar voor de busreis naar Flores in de provincie Petén. Een rit van toch weer bijna 10 uur, van deur tot deur inclusief een paar keer overstappen in kleiner cq. groter vervoer en twee stops. Het grootste deel van de rit zaten we in een minibus voor 23 personen en nu waren ook alle stoeltjes in het gangpad bezet. Tot aan Cobán is het heel heuvelachtig maar naarmate we noordelijker geraken worden het geleidelijker ook vlakker en minder bochtig. Maar in ruil daarvoor gaat de miezer waar Cobán om bekend staat over in ferme regenbuien als we in de provincie Petén rijden. Gelukkig ligt de bagage op het dak onder een dik zeil. Flores is een eiland-stadje van nog geen 500 meter in lengte en breedte en de eerste indruk is heel goed. Heel kleurrijk en bovendien lijken de meeste gebouwen goed in de verf te zitten. Dat is voor het eerst dat ik dit hier in Guatemala zie. Flores ligt dus in Lago Petén Itza en het water staat hoog, zo hoog dat het water de straat aan de kadekant blank zet.
Vrijdag 6 juli
Na een dag reizen is het heerlijk om de volgende dag rustig aan te doen dus dat is ook precies wat ik doe. Even het thuisfront bellen, laat ontbijten, wasje (laten) draaien, inlezen over Tikal, Spaans leren, tours informeren, de tour naar Tikal boeken, een beetje door Flores zwerven enz. Ook bij daglicht geeft Flores een goede indruk, het ziet er heel kleurrijk en sfeervol uit zonder dat het meteen heel toeristisch wordt. Ik had voor 1 nacht geboekt maar heb inmiddels 4 nachten bijgeboekt. Overigens deel ik de kamer met Soe, de jongen van school in Xela. Nu hebben we een 2 persoonskamer (met 2x double bed) met eigen badkamer voor ongeveer dezelfde prijs per persoon wat we anders voor een dorm kwijt waren. En bovendien is het nog gezellig ook.
Zaterdag 7 juli
Een dagje cultuur snuiven en de dag begon al om 4 uur toen de wekker afliep. Een half uurtje later zaten we in de minibus op weg naar Tikal, de bekendste Maya ruïnes van Guatemala. De transfer en de gids hebben we gisteren geboekt maar het entreeticket moeten we zelf kopen. Dit kan bij de ingang van het nationale park. Er zijn meerdere prijzen maar het opvallendst is het verschil voor het dagticket voor toeristen of voor locals. Wij betalen Q150 en de locals Q25. Logisch dat locals een andere prijs hebben maar dit verschil is wel heel groot, toch? Anyway, we moeten nog een kleine 20 minuutjes rijden voordat we bij de ruïnes, tempels en pyramides zijn en dat gedeelte is ook erg groot! Tussen sommige bouwwerken is het wel 20 minuten lopen, je kunt hier makkelijk een hele dag ronddwalen. De pyramides hier hebben toch weer een iets andere bouwstijl dan die in Mexico en liggen erg goed in de jungle verscholen. Eind vorig jaar hebben ze middels infrarood ontdekt dat er nog zo’n 6000 bouwwerken zijn die nog niet ontdekt en dus gerenoveerd zijn. En dat gaat waarschijnlijk ook wel niet gebeuren. Sommige pyramides en tempels zijn gerenoveerd maar andere zijn nog overgroeid door de jungle en doen heel erg rauw aan en lijken zelfs niet eens op een pyramide. Het is eerder een heuvel waar bomen op groeien. Naast de Maya cultuur is er ook veel wildlife te spotten zoals apen en de meest kunstzinnige vogels. De quetzal, de nationale vogel van Guatemala heb ik helaas nog niet mogen ontdekken, wel een familielid. Om 3 uur nemen we het busje weer terug en om half 5 zijn we weer in Flores, precies 12 uur later dus.
Zondag 8 juli
Nog maar een dagje relaxen. Ik kan er wel aan wennen hoor. Terwijl Soe naar de opgravingen van Yaxhá gaat, heb ik lekker de dag voor mijzelf. Gisteren ben ik, terwijl ik de apen aan het filmen was, goed gestoken. Denk niet door en mug maar iets anders want ik ben gesierd met grote ronde plekken en een enigszins dikke enkel, dikke kuiten en dikke elleboog. En het jeukt verrekes… Ik wil nog een paar weken Spaanse les boeken maar twijfel nog of ik dat hier in Flores zal doen of dat ik die lessen in Antiqua ga volgen dus mijn middag bestond uit het uitzoeken van beide opties. En ik weet het nog niet. Morgen maar een knoop doorhakken.
Dag Chantal,
Het blijft mooi om te lezen wat je allemaal beleeft!
Nog veel veel plezier gewenst!
Suze.