Chantal op reis

De wereld rond met Chantal

  • Home
  • Oostenrijk
  • Wereldreis
    • bestemmingen
    • activiteiten
    • tips en inspiratie
  • volg de dag
  • Over Chantal
  • Contact

Copyright © 2021 Site by WebsiteClub

Copyright © 2021 · Sixteen Nine Pro Theme op Genesis Framework · WordPress · Log in

Volg de dag – week 32/2019

11 augustus 2019 door Chantal Reageer

Zondag 4 augustus

De afgelopen 4 nachten sliep ik steeds op een andere plek omdat ik een 3 daagse hike (de Quilotoa Loop) heb gemaakt en ook vandaag reis ik weer verder. Ik heb inmiddels besloten dat ik toch eerst de Andes naar het Zuiden volg en daarna pas voor een paar dagen naar de kust ga. Het is gelukkig maar een korte reis, slechts 2 uurtjes in de bus. Deze vertrekt vanaf de snelweg en dat is net te ver om te lopen dus ik neem een taxi daar naar toe. Onderweg verandert het landschap van redelijk dor naar heel groen. Tja en meestal is het ergens groen omdat er veel regen valt. Zo ook in Baños en die regen heeft de hele dag aangehouden. Ik heb dus niet zo heel veel gedaan, een beetje in het stadje rondgelopen en geluncht en daarna nog ergens koffie gedronken. Je moet iets met dit weer. Ik ben inmiddels dus in Baños en deze plaats ligt echt helemaal omsloten door groene heuvels of bergen. Er is zelfs een waterval die ik vanuit mijn hotel kan zien. Mijn hotel is trouwens maar een tochtig hok maar gelukkig heb ik wel een paar dekens op bed. Het is nu echt weer voor laagjes en een dikke jas e/o trui. ­­­­

Maandag 5 augustus

Het is zwaar bewolkt maar wel droog en dat scheelt meteen veel in de temperatuur. Ik durf het wel aan om de Ruta de las Cascadas te gaan fietsen. Over een afstand van zo’n 17 km liggen er diverse watervallen langs de weg en deze weg gaat voornamelijk bergaf dus het wordt een leuk ritje. Op dit traject zijn ook heel veel mogelijkheden om met ziplines naar de overkant van het ravijn te vliegen. Ik sla deze keer over. Soms zitten de watervallen aan de andere zijde van het ravijn maar een paar keer zit er ook een aan onze kant van de weg. Een keer ga je er zelfs een soort van onderdoor. De meeste watervallen komen uit in de Rio Pastaza en deze raast echt met donderend geweld door het ravijn. De kers op de taart is toch wel de Pailón del Diablo. Deze waterval komt ook weer van een zijrivier af en er gaat zoveel water en met zo een ontzettende kracht naar beneden, wow! Deze waterval kan je bijna aanraken. Echt wel indrukwekkend en ik denk omdat het gisteren zo heeft geregend dat het vandaag nog een beetje heftiger is. Terug naar Baños smokkel ik trouwens. Voor $2 gaat de fiets in een vrachtwagentje en word ik weer in Baños afgezet. Eerst nog ergens een kopje koffie drinken en daarna kan ik zo waar in het hotel van de zon genieten terwijl ik een boekje lees.

  • waterval 1
  • waterval 2
  • El Pailon del Diablo

Dinsdag 6 augustus

Ik word pas om kwart voor acht wakker. Okay, ik heb was iets voor vijf ook al een keer wakker maar daarna toch weer in slaap gevallen. Ik kan me niet heugen wanneer ik tot zo laat in mijn bed lag. Vandaag ga ik de heuvels rondom Baños in, gewoon te voet dit keer. Ik begin aan de Oost kant te klimmen en loop via de top naar de Westkant. Het lijkt wel of dat ik alleen maar klim en soms zijn het echt heel smalle paadjes. Van boven zie je pas goed dat Baños echt door de groene heuvels wordt omsloten. Uiteindelijk doel is Casa del arbol – een boomhut maar tegenwoordig vooral bekend om zijn schommels (swing at top of the world) maar dit valt eigenlijk een beetje tegen. Vanaf de schommels heb je helemaal geen zicht op de stad maar kijk je naar een volgende berg. Niet dat het niet mooi is maar je verwacht er meer van. Terug naar beneden is een heel steil en smal paadje en dat volg ik bijna een uur. Het laatste stuk zijn voornamelijk traptreden maar dan wel een paar honderd. Via deze trap bereik je het standbeeld van de heilige maagd die over de stad waakt. Alles bij elkaar ben ik toch ruim 6 uur onderweg geweest.

  • Baños centrum
  • Een deur naar…..
  • Baños van bovenaf gezien

Woensdag 7 augustus

De hoogste vulkaan van Ecuador, de Chimboraza ligt op mijn route richting het Zuiden dus die wil ik nu toch ook meenemen. Wisten jullie trouwens dat deze vulkaan de hoogste van de wereld is gemeten vanaf het midden van de Aarde. Het scheelt 2,2 km met de Mount Everest. Ik kies voor een accommodatie die mij door Joyce is aangeraden – Campo Wasi in San Isidro. Dit is niet meer dan een gehucht op zo’n 15km van Riobamba wat het beste uitgangspunt is voor de vulkaan. Campo Wasi is geen hostal, het is geen hotel, het is eerder een prive vakantieaccommodatie waar je gigantisch in de watten wordt gelegd. Er zijn ook maar 2 kamers. Ik word echt met open arme ontvangen en verwend tot en met. Ik krijg meteen lunch voorgeschoteld, ze maken een kampvuurtje voor mij, krijg nog wat thee om warm te worden. Want ook hier is het koud! Het is vooral de wind die het koud maakt. Naast alle verwennerij ziet het er ook nog eens super knus uit. De keuken, de kamers, de terrassen. Echt een momentje van rust en toch dicht bij de grote stad. Ik klets bijna de hele avond met de eigenaresse en dat allemaal in het Spaans.

Campo Wasi

Donderdag 8 augustus

Voor $3 krijg ik me toch een groot ontbijt voorgeschoteld. Ik moet echt moeite doen om het allemaal weg te krijgen. En daarna brengt de eigenaresse me naar het busstation in Riobamba vanwaar de bus naar de vulkaan vertrekt. Voor het zelfde geld hoef ik nu geen bus en taxi te nemen en bovendien gaat het veel sneller. Service toch? Vanaf Riobamba is het een uurtje met de bus naar de ingang van het National Park Chimborazo. Tot aan de eerste hut is het 8km en omdat ik geen vervoer heb geregeld ga ik lopen maar het is zwoegen tegen de wind in. Dan maar de duim omhoog en ik heb geluk, de eerste de beste auto stopt en ik mag mee tot de hut rijden. Vanaf hier begint de echte klim. De Chimborazo mag je zonder gids tot aan Laguna Condor Cucha oplopen en dit ligt 300 meter hoger dan de parkeerplaats. Deze klim is aanzienlijk makkelijker dan die van vorige week bij de Cotopaxi maar toch zit mijn adem hoog en gaat het langzaam. In de refugio Whymper drink ik mijn zelf meegebrachte verse muntthee en eet ik een reuze empanada en dan ga ik weer naar beneden. Nu loop ik wel het hele stuk terug. Ik ga tenslotte berg af en ik kan de weg afsnijden door de fietsroute te volgen (je kunt downhill helemaal terug naar Riobamba). En door de enorme wind ga ik nog harder. Volgens mij heb ik nog nooit zo een sterke wind meegemaakt. Ik heb af en toe echt moeite om op de been te blijven. Onderweg spot ik nog een paar vicuñas, familie van de lama en alpaca, wel grappige beestjes. Na een half uurtje in de kou te hebben gewacht neem ik de bus weer terug naar Riobamba en door naar San Isidro waar ik meteen weer een maaltijd krijg voorgeschoteld. Ik zei toch dat ze me hier verwennen. De warme douche daarna is wel heel erg lekker. De avond schuil ik een beetje voor de wind, dus geen hangmat en kampvuur maar op een bankje met een poncho over mijn benen.

  • Wymper hut – 5000m
  • Lagun Condor Cocha – 5100m

Vrijdag 9 augustus

Ik begin de dag weer met een uitgebreid ontbijt en daarna krijg ik een rondleiding door de tuin van Campo Wasi. Deze staat helemaal vol gepland met medicinale kruiden, bloemen en planten en Angelica kent ze allemaal bij naam en wat hun helende werking is. Na de rondleiding mag ik zelf een kruidenmelange ervaren want ik krijg een medicinaal bad. Diverse planten staat al een half uurtje te pruttelen in een grote pan. Het kookwater (uiteraard gezeefd) meng ik met koud water en giet dat over mij heen. Warm douchen is uit den boze. Erg lekker om zo een medicinaal badje te ervaren. Na het relaxte bad moet ik me nog haasten want ik heb een bus te halen. En weer heb ik het geluk dat mijn host me naar het busstation brengt. De reis gaat verder naar Cuenca, een rit van toch bijna 6 uur. Maar de route is wederom erg mooi. Ik heb gisteren al een hotelletje geboekt en ik kan er zelfs heen lopen dus dat doe ik dan ook. Na het inchecken loop ik nog het centrum in om wat te eten. De stad valt onder UNESCO maar omdat het al donker is zie ik er nog niet zo veel van. Wel zijn een aantal kerken mooi uitgelicht, dat zie ik dan weer wel. Het blijkt trouwens weer eens een feestdag te zijn, vandaar dat het zo ontzettend druk is in de stad.

Zaterdag 10 augustus

Ook in Cuenca bieden ze free walking tours aan en omdat dit een mooie gelegenheid is om iets van de stad te zien en te leren, sluit ik me bij de groep aan. De tour vertrekt pas om 11 uur dus ik kan het rustig aan doen. We lopen langs diverse kerken en kathedralen en ook de lokale markt nemen we mee. Ik ga morgen weer hiken en heb toch wel behoefte aan wat warmere shirts dus ik ga vanmiddag op jacht naar een thermoshirt of in ieder geval iets wat er op lijkt. Daarvoor moet ik naar het winkelcentrum Rio. Een ruime 3 km van de stad en natuurlijk doe ik dat lopen. Maar terug neem ik wel een taxi hoor. Deze heb ik geboekt via een app, AzuTaxi. Een soort Uber maar dan met de normale taxi en je betaalt ook gewoon contant. Maar je weet in ieder geval dat ze je niet afzetten want ze rijden op de meter. Oh, ik ben trouwens geslaagd voor een paar shirts. Nu moet ik eigenlijk wel een shirt weg doen – dat is tenslotte mijn zelf opgelegde regel om mijn rugzak niet te laten uitpuilen. Koop ik iets, dan moet ik ook iets weg doen. Terug in het hotel kan ik mijn was ophalen en ben ik nog even online voordat ik weer naar het centrum loop om een hapje te eten.

Morgen dus hiken in Parque Nacional Las Cajas. Ik heb er al weer zin in. Hoe het is geweest lezen jullie volgende week wel.

Share on Facebook Share
Share on TwitterTweet
Share on Pinterest Share
Share on LinkedIn Share
Send email Mail
Print Print

Categorie: volg de dag Tags: Baños, Campo Wasi, Casa del arbol, Chimborazo, cuenca, Ecuador, fietsen, hiken, Pailon del diablo, ruta de cascadas, vulkaan Chimborazo, watervallen

Geef een reactie Antwoord annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *