Vorige week ben ik van de Andes, dus de bergen, naar de kust gereisd. Eigenlijk omdat ik wel toe was aan wat zon en korte broeken-weer. Maar helaas, het is hier aan de kust zwaar bewolkt.
Zondag 18 augustus
Montañita, het dorpje aan de kust waar ik nu ben, leeft van het toerisme. Een beetje het foute toerisme, in mijn ogen. Veel zuipen en stevige beats tot vroeg in de morgen. Het is nu laagseizoen dus wel iets rustiger maar in het weekend kan je echt over de koppen lopen. De Ecuadorianen houden ervan hun weekend goed door te brengen. In mijn hostel, dat overigens ver van de drukte ligt, is gisteren een familie uit Quito aangekomen. Ze zijn naar Guayaquil gevlogen, daar 1 nachtje en toen met de bus naar hier en ook hier maar 1 nachtje want om 13 uur moeten ze de bus weer terug hebben. Ze zijn met 7 personen en slapen met z’n allen in de dorm. Ze kwamen voor een paar zonnestralen maar ze hebben pech. Het is nog steeds zwaar bewolkt en ik vind het gewoon fris. Te fris om op het strand te liggen maar over het strand wandelen kan natuurlijk wel. Ik loop in een uurtje naar het volgende dorp op en neer, lunch weer met een menu van de dag. Deze keer is het een vissoep en een gefrituurd visje (uiteraard met rijst en bonen) en neem nog een koffie met een brownie. Geregeld staat er een verkoper aan mijn tafeltje maar ze zijn gelukkig niet heel erg opdringerig. Na een vriendelijk bedankt lopen ze weer verder. Ook zijn er veel verkopers, met name van armbandjes, die gewoon op straat zitten en hun waar verkopen. Of een muzikant laat zich van zijn beste kant zien. Ik kan die kant overigens niet altijd waarderen. De avond klets ik weer met de vrijwilligster, dit keer in het Engels want zij wil Engels leren.
Maandag 19 augustus
Zon dus eindelijk kan mijn bikini aan en kan ik van het strand genieten en een beetje aan mijn kleur werken. Boekje erbij, beetje Spaans leren, appen met NL. Kortom, prima dagje. En terwijl ik op het strand lag werd mijn was gewassen. Van het strand ga ik meteen naar een restaurant om te eten om daarna nog even terug te lopen om de zon in de zee te zien zakken. Eindelijk ook weer eens een mooie zonsondergang.
zoveel te zien 
strand verkoop 
beach life
Dinsdag 20 augustus
Het weer is omgeslagen, joehoe. Al bij het opstaan is het een strakblauwe lucht dus nadat ik mijn tas weer heb ingepakt ga ik direct naar het strand. Ook hier geldt: als de zon er is moet je hem opzoeken. Het strand is hier wel mooi, geen turquoise water maar wel echt zand en het is redelijk breed. Ach, het is net als overal ter wereld. Je moet een klein eindje verder lopen om de drukte te ontglippen. Dus loop voorbij de strandstoelen en parasols en je hebt het strand nagenoeg voor je zelf alleen. Helaas komen de wolken al vrij snel weer terug en dan geloof ik het wel en ga voor een laatste keer koffie drinken in Ecuador. Terug in mijn hostel mag ik gelukkig nog een keer de douche gebruiken en dan loop ik bepakt en bezakt weer naar het dorp. Ik ga met de nachtbus naar Peru en kan van te voren nog een hapje eten. Ik kies het menu zo dat ik na het afrekenen geen dollar meer in mijn beurs heb zitten. De nachtbus die ik neem gaat rechtstreeks vanaf Montañita naar Mäncora dus geen overstappen. Het is voor mij de eerste keer dat ik ’s nachts reis maar omdat het de enige rechtstreekse bus is, kies ik toch maar voor deze optie. Ach, het scheelt ook weer een hotelovernachting.
Woensdag 21 augustus
De reis viel me alleszins mee. Niet dat ik echt veel heb geslapen maar ik had niemand naast me zitten dus kon het me toch redelijk comfortabel maken. De grensovergang ging een beetje chaotisch. We waren de grens al een kilometer gepasseerd voordat je bij de immigratie komt. Voor het gemak hebben ze de diensten van beide landen in 1 gebouw geplaatst. Zelfs midden in de nacht (wij waren er om ca. 03.00 uur) zitten er 6 ambtenaren te werken. Eerst moesten we in de rij staan om Ecuador uit te checken. Je kon zo wel links als rechts geroepen worden (Ecuador en Peru zitten gewoon naast elkaar en aan beide zijden van het gangpad, niet echt duidelijk wie nu welk land vertegenwoordigd) om je stempel te krijgen en daarna moest je terug de rij in en wachten om je entry-stempel voor Peru te krijgen. Deze hele controle duurde met de hele bus zo’n 45 minuten dus dat viel nog mee. Daarna moet de bus ook nog door een soort van immigratie. Uiteindelijk waren we tegen 7.00 ’s morgens in Máncora en dat was precies volgens reisschema. Omdat ik nog niet gepind heb ben ik maar naar mijn hostel gelopen maar heel eerlijk, als ik het geld wel had gehad, had ik waarschijnlijk ook wel gelopen 😊. Mijn hostel is tevens mijn werkgever voor de komende 2 weken. Ik ga in dit hostel vrijwilligerswerk doen. Heel concreet houdt dit in dat ik het ontbijt draai en daarna kamers schoon moet maken. In ruil heb ik een eigen kamer incl. ontbijt gekregen. Mijn kamer is een houten blok boven de hotelkamers. Ik moet er met een bamboeladder naar toe en het is er niet heel hoog. Alleen bij het ‘raam’ kan ik rechtop staan maar de rest van de kamer is bukken. Maar verder is het best prima. Het hostel heeft 8 kamers en wordt gerund door een Russische familie (broer en zus). Gelukkig hoef ik vandaag nog niet te beginnen maar toch ben ik om 8 uur al wel in de keuken om te horen hoe alles werkt maar de rest van de dag ben ik vrij. Ik zoek wel alvast het strand op, pin Peruvaanse soles en doe alvast wat inkopen want ik heb het plan om toch geregeld te gaan koken.
Donderdag 22 augustus
Het werk is eigenlijk heel eenvoudig. Het ontbijt draaien is voor mij natuurlijk een eitje (vorige winter niets anders gedaan) maar nu moet ik het zelf ook klaarmaken. Maar meer dan wat eitjes bakken is het ook weer niet. Koffie kunnen de gasten zelf maken en ik hoef alleen maar de glazen sap, het bordje met jam en boter, de broodjes en de eieren te brengen. Maar wel alles afwassen, afdrogen, schoonmaken en opruimen. Tussendoor kan ik zelf ontbijten en daarna is het kamers poetsen. Ach zo moeilijk is het allemaal niet. En het zijn maar 5 uurtjes. De middag heb ik vrij dus ik ga lekker naar het strand, drink daarna nog een kopje koffie in het centrum en ’s avonds kook ik voor 2 dagen pasta. Ook lekker makkelijk voor morgen.
Over het strand naar het centrum 
Strand incl. baywatch
Vrijdag 23 augustus
Tja, de komende 2 weken zal het wel saai worden want ik zal niet heel veel spannende dingen doen. De ochtend werken en ’s middag zal het vaak strand zijn. Mijn hostel ligt heel rustig, zo’n 10 minuten lopen van het centrum en de drukte. Máncora schijnt net als Montañita een party bestemming te zijn maar ik krijg er hier weinig van mee. De eerste indruk van Peru is toch dat het absoluut een ander land is dan Ecuador. Ik zit hier aan de kust en de heuvels die ik in de verste zie zien er dor en droog uit. Eigenlijk ziet alles er zo uit, droog en dor dus. De straten (zeker die tussen de hoofdweg en het strand liggen) zijn niet meer dan zandpaden met strandzand. Er wordt voornamelijk veel bamboe gebruikt om te bouwen maar de huisjes zien er ook armoedig uit. De taxi’s zijn hier voornamelijk mototaxis maar deze zijn weer totaal anders dan in Colombia. Daar was een mototaxi gewoon een motor waar je achter op zat. Hier hebben ze meer weg van tuktuks maar dan is de voorzijde motor en de achterzijde een overkapte sjees.
Zaterdag 24 augustus
Ik kan mijn talen hier goed oefenen. Er zijn zowel Engelse, Duitse als Peruvaanse gasten en nog een Française maar daar klets ik gewoon Engels mee. Met de Russische eigenaren communiceer ik in het Spaans. Ik draai mijn dienst vandaag zo goed als alleen, ik doe het blijkbaar goed. Vanmiddag ga ik niet naar het strand maar zit de hele middag in de tuin te werken, wel in het zonnetje hoor. Ik heb nog nooit zo een mooi kantoor gehad. Het hostel bestaat zo’n 8 jaar en ze hebben alles vanaf de grond opgebouwd. Letterlijk want ook de bomen en overige beplanting waren er nog niet. Volgens mij is het best een uitdaging om hier iets te laten groeien. De grond is zo droog en met het klimaat hier maar ze zijn er in geslaagd om een soort van oase te creëren. Voor het eten verwen ik mezelf op een hamburger van BBQ Brothers. Er zitten zoveel leuke tentjes aan de doorgaande weg en in het toeristische deel. Veel zijn Peruvaans maar ook wel meerdere Westers georiënteerde zaakjes en in verhouding veel sushi-restaurants.
bij die rode pijl woon ik 
mijn kantoor…
2 weken vooruit
De komende weken zullen, zoals ik hierboven al schreef, redelijk saai zijn. Of eigenlijk niet saai, in ieder geval niet voor mij maar ik zal ook niet veel te melden hebben. En om nu iedere dag te schrijven dat ik heb gewerkt en naar het strand ben geweest, dat is natuurlijk wel saai. Het kan dus zijn dat ik de volg de dag week 35 en 36 oversla of dat ik er een combi van maak of nog iets anders. Ik weet het nog niet maar jullie zien het vanzelf.
Leuk weer Chantal,
Werk ze en geniet van het mooie weer als het er is.
Wij hebben momenteel weer een (late) hittegolf, vandaag 32 graden pff.
Ik kan daar niet meer tegen en zit met de benen op de bank te relaxen😀.
Je kantoor is wel geweldig mooi.
Tot mails!
Suze.
Dank je wel Suze,
Het werk is goed te doen en daarna geniet ik idd van het mooie weer.
Gelukkig staat hier een ferme wind dus de temperatuur is goed uit te houden.
groetjes,