Volg de dag – week 34

Drie Nationale Parken en heel veel kilometers verder…..dat is de heel korte samenvatting van week 34.

31 juli
Crater Lake NP – het enige National Park in Oregon – staat vandaag op de planning. Ik verblijf in Chiloquin op zo’n 30 mijl van het park. Wil ik dichterbij slapen dan zijn de accommodaties bijna niet te betalen, tenminste niet voor mijn budget en zeker niet als je op zo’n korte termijn als ik boek. Het is ook hier hoogseizoen. Crater Lake is zoals de naam het al zegt een groot kratermeer dat ruim 7700 jaar geleden is ontstaan na een uitbarsting van de vulkaan Mazama. Het is het diepste meer van de Verenigde Staten en wordt alleen gevoed door sneeuw en regenwater. Daarom is de kleur ook zo mooi blauw. Het plan is om de krater geheel rond te rijden met uiteraard wat fotostops maar ook om enkele wandelingen te maken (of course). De eerste hike is een korte naar de Plaikni watervallen, een relaxte start. De tweede hike is wel wat zwaarder, berg op naar de top van Mount Scott, de hoogste berg in het park. Uiteindelijk valt het wel mee, het is ongeveer anderhalf uur klimmen maar door de warmte is het toch best zwaar. En op de top worden de cadeautjes weer uitgedeeld…werkelijk een prachtig uitzicht over het meer. Maar ook het zicht aan de andere kant van de berg is prachtig. Wat ook bijzonder is, zijn de duizenden vlinders die hier vliegen, het lijkt wel of ze je aanvallen (maar dat doen ze niet) maar het zijn er zoveel dat ze vlak over en langs je heenvliegen. Ik heb dit nog nooit gezien maar ik hoorde dat vlinders ook een trektocht maken en waarschijnlijk zijn ze, door de lange aanwezigheid van sneeuw, pas nu ontpopt en klaar voor hun reis.

1 augustus
Weer een reisdag vandaag. Het is jammer dat ze Yellowstone National Park zo ver hebben weggelegd. Het kost me 2 dagen om daar te komen en vandaag is de eerste dag en er staan zo’n 6 uur en 30 minuten op de planning. En dat is dus niet een snelweg zoals wij die in NL kennen, van voetje op het gas en gaan. Ik volg een highway (of eigenlijk meerdere) maar wel binnendoor en de reis gaat voornamelijk door woestijn of prairie of hoe je het ook wilt noemen – het is in ieder geval een grote droge vlakte met wel wat struiken en rotsblokken maar het is vooral heel saai rijden. Ik heb google maps aangezet maar echt veel hoef ik er niet op te letten. De trajecten zijn zo lang, tot wel 125 mijl tot de volgende afslag ? en geen dorp tussendoor te bekennen… Ik rijd tot Boise een stad in Idaho en daar heb ik weer een couchsurf adres gevonden. Ik slaap in de kelder maar wel weer een eigen slaap- en badkamer. En ze nemen me voor diner mee naar een all you can eat pizzatent, lekker!

2 augustus
En nog een dagje reizen. Gelukkig nog maar 4,5 uur maar met een lunchstop onderweg zit ik toch bijna de hele dag in de auto. Ik heb 2 mogelijkheden voor de reis. Via de freeway 84/86 of via de Highway 20. De Highway is maar 10 minuten langzamer dus kies ik daar voor. Is toch iets leuker rijden dan alleen maar de 4 baans freeway waar continue 80 wordt gereden. Maar uiteindelijk is en blijft het toch saai om zulke lange stukken alleen te reizen. Gelukkig werkt de cruisecontrol erg goed. De komende 3 nachten verblijf ik in Parker, bij St. Antony en dit ligt nog bijna 1:30 uur rijden vanaf Yellowstone maar net als bij Craterlake zijn accommodaties in het park of dicht bij de ingang van het park niet te betalen. En bovendien zijn ze ook volgeboekt. Hier in Parker heb ik weer een Airbnb gevonden bij een heel jong stel. Heel gelovig en zo zien ze er ook uit maar wat zijn ze aardig en gastvrij. En ze wonen pas 2 weken in dit huis.

3 augustus
Om 7 uur zit ik al in de auto want het is tenslotte toch nog wel een stukje rijden. En ik verkijk me natuurlijk weer gigantisch op de grootte van het park. Ik dacht aan 2 dagen park wel genoeg te hebben, nou niet dus. Ik komt niet verder dan op en neer naar Canyon Village te rijden en dan ben ik 10 uur in het park geweest! Totaal rijd ik ruim 250 mijl, incl. heen- en terugreis maar dan nog zijn het 70 mijl in het park…  Ik begin mijn dag uiteraard bij een informatiecentrum en krijg hier allerlei informatie over de verschillende hikes die mogelijk zijn. Eigenlijk wordt alleen lopen afgeraden i.v.m. beren dus voordat ik ga lopen koop ik nog een bus bearspray. Maar helemaal lekker loop je toch niet. Ik schrik van ieder klein geluidje en begin zelfs in mijn handen te klappen en liedjes te zingen. Wel toepasselijke liedjes, dat dan weer wel (‘zag 2 beren broodjes smeren’ en ‘in het bos wonen wilde dieren’…). Ondanks dat, was het een heel leuke hike naar Cascade en Grebe Lake, totaal zo’n 14km. En de rest van de dag heb ik dus de Gibbon Rivier gevolgd met een stop bij de Gibbon Falls en heel veel andere fotostops en bypasses. Yellowstone heeft zijn eigen Grand Canyon en die is ook heel indrukwekkend maar nog indrukwekkender is de Yellowstone Rivier die hier met gigantische kracht tot 2 keer toe via een waterval doorheen stroomt. Zie mijn instagram van 3/8 voor een filmpje van de Lower Falls. Het is wel goed te merken dat het hoogseizoen is… het is zo druk dat je bij de toeristische trekpleisters (zoals die watervallen) bijna geen parkeerplekje gevonden krijgt of er staat een file op de parkeerplaats. En dan zou ik het liefste omdraaien maar dat gaat dus niet meer….haha.

4 augustus
Ik heb inmiddels besloten dat ik niet 2 maar 4 dagen naar Yellowstone ga maar niet alles vanuit Parker. Ik slaap morgen aan de andere kant van het park, in Cody waar ik alvast een B&B (veel te duur) heb geboekt. En omdat ik nu meer dagen ga, kan ik het vandaag rustig aan doen wat uiteindelijk toch ook weer ruim 250 mijl betekent… Vandaag zijn de geisers aan de beurt. En uiteraard bezoek ik ook Old Faithful, de bekendste (en betrouwbaarste) geiser maar niet de grootste. En het is mooi om te zien hoor, zo’n spuitende geiser maar wat is het druk (en commercieel). Ik denk dat er ruim 500 mensen bij iedere ronde dat de geiser spuit zitten te kijken. Zitten ja, want er is gewoon een tribune gebouwd in een cirkel rondom de geiser. Ik wilde eigenlijk hier ook weer hiken maar de ranger was zo stellig dat ik niet alleen mocht lopen dat ik maar een ronde langs alle geisers (die bij Old Faithful in de buurt liggen) heb gemaakt en dat was toch ook al gauw 5 km. Iets ten Noorden van Old Faithful ligt Prismatic Springs, een geiser met prachtige oranje en turquiose ringen. Wat trouwens bij alle geisers opvalt is dat het water zo ontzettend helder is dat je er zo in wilt duiken. Het is dat je weet dat je levend verbrand maar anders…

5 augustus
Ik vertrek pas rond 8 uur maar kan toch geen afscheid nemen van mijn hosts want ze slapen nog, dan maar een briefje op tafel. In West Yellowstone koop ik een koffie bij een tentje maar dat is een soort van drive thru, ik bestel gewoon vanuit de auto. In Yellowstone ga ik nu richting het Noorden van het park, naar Mammoth Springs. Ook hier zijn weer veel geiseractiviteiten maar die laat ik voor wat ze zijn en kies voor een hike van zo’n 8 km, de Beaver Pond trail. Een leuke afwisselende tocht door bos, over meadows, langs een paar meertjes. En op het laatst spot ik nog een paar elks (elken?), volgens mij heten die in het Nederlands edelherten. Na het wandelen vervolg ik mijn weg richting de Noord-Oost ingang van het park, met een kleine omweg van 5 mijl naar de Tower Falls, waar het weer een gekkenhuis op de parkeerplaats is en die ik verder niet echt heel bijzonder vindt. De weg naar de uitgang gaat via de Lamar Valley en daar doe je dus veel langer over dan je verwacht en de reden zijn de vele bizons langs de weg, waar iedereen foto’s van wil maken. Buiten de bizons is deze vallei trouwens erg mooi. Blij dat ik nu via een andere uitgang het park verlaat. Vanaf de uitgang is het nog 80 mijl naar Cody en ipv de 1,5 uur die ik verwacht er over te doen worden het dus 2,5 uur omdat een deel van de route een scenic route is en ik een erg onzekere chauffeur voor me heb rijden die niet wist hoe ze moest rijden (en dan zeg ik het netjes). Maar het is inderdaad wel een erg mooie weg. Veel rotsformaties en vergezichten maar ik was te moe om te stoppen. Ken je dat, dat je alleen nog maar naar je einddoel wilt en geen 5 minuten meer wilt verliezen. In Cody overnacht ik in een oude kerk uit het jaar 1902 maar het is nu een woonhuis en bed & breakfast. En alles is geheel in cowboystijl ingericht, erg leuk. 

6 augustus
Eindelijk weer eens eieren bij het ontbijt met spek en een hashbrown (dat is een aardappelkoekje). Als ik in Cody wegrij, steekt er nog een hert tussen het verkeer door. Het leeft hier allemaal door elkaar. Ook de weg vanaf Cody naar de Oostingang is erg mooi en niet eens zo heel lang, maar 53 mijl. In het park zelf bestaat het eerste deel van de weg voornamelijk uit dode bomen. Ik denk dat hier die grote bosbrand van 1988 heeft gewoed. Ik maak een korte hike voordat ik Yellowstone weer via de Zuidingang verlaat om meteen daarna Grand Teton NP binnen te rijden. Ik ga alvast bij het informatiecentrum langs maar rij daarna eigenlijk meteen door het park weer uit. Ik stop slechts 1 keer om de bergen te fotograferen. Of eigenlijk is het meer een mistig silhouet dat ik probeer vast te leggen, wel een beetje mystiek. Door de vele bosbranden is Montana hangt er in beide parken een sluier in de lucht waardoor het uitzicht niet echt optimaal is. De komende nachten slaap ik in een hostel in Driggs, dat al weer in Idaho ligt, ongeveer een uurtje rijden vanaf Grand Teton NP. En bij aankomst vraag ik meteen nog een extra nacht aan. Ik ben zo moe van al dat rijden dat ik een rustdagje ga inlassen. Morgen hike ik nog maar daarna…..en dagje helemaal niets. Of wel….ik zal mijn reisroute toch moeten gaan uitzoeken.