Maandag 27 augustus
Mijn laatste dagje in El Salvdor. Ik wilde eigenlijk naar het strand maar omdat de wifi niet echt geweldig was en ik daarom een paar uur nodig had om een blog online te zetten, is het het zwembad geworden. En eer ik kon gaan liggen was het ook te laat om nog een strand op te zoeken. De Pacific Coast is warm, in no time zijn het riviertjes water op mijn buik. Ik ga zelfs afkoelen in de schaduw. Begin middag maar douchen, tas inpakken en dan is tijd voor de laatste keer met de bus in El Salvador. Het worden uiteindelijk 3 bussen, 2 grote chickenbussen en een kleine bus voor het laatste stukje naar mijn airport hotel. Wel een leuk hotel. In ieder geval de meest luxe die ik de laatste weken heb gehad. Om 5 uur wil ik nog een wasje doen maar pas tegen middernacht krijg ik deze schoon terug. Dus het is een kort nachtje geworden.
Dinsdag 28 augustus
De luchthaven van San Salvador is een heel moderne. Dat verwacht je eigenlijk niet als je door de rest van het land reist. Ik denk wel dat 90% van de bevolking er nog nooit is geweest. De prijzen zijn ook totaal niet Salvadoraans. De vlucht van Volaris gaat heel snel. Ik ben zelden zo op tijd vertrokken. Om half 10 ben ik al in Costa Rica en neem een shuttle naar mijn hotel. Ik verblijf in een grote hostel maar wel met privekamer(tje), zij het met gedeelde badkamer. Costa Rica is duurder dan de rest van de landen in Midden Amerika en vooral tours zijn schrikbarend duur. Dju, eens uit gaan zoeken hoe ik hier mee omga. Zodra ik in het hotel ben heb ik meteen een date. Met Pete! Een date is misschien een groot woord maar ik heb wel met hem afgesproken. We hebben elkaar vorige jaar ontmoet op de Outback groepstour in Australië. En inmiddels is hij steward en is voor een paar dagen in Costa Rica dus ja, dan moet je elkaar wel even zien, toch? Even lunchen en dan na 2 uur ieder weer ons eigen weg. Maar wat was dat leuk! Ik heb besloten om toch maar een paar dagen hier te blijven en de omgeving hier te verkennen totdat Kristyna er is. Zij komt donderdagavond aan en vrijdag gaan we reizen. Wel zo makkelijk als we dit meteen vanaf het begin samen doen en niet dat we elkaar ergens halverwege moeten zoeken. Ach en ik wil morgen ook het een en ander gaan regelen, o.a. weer een lokale sim kopen, de toeristeninformatie met een bezoek vereren en nog wat dingetjes.
Woensdag 29 augustus
Weer lekker een langzame ochtend gehad. Een ontbijtje met pannenkoeken plus fruit en yoghurt. Die combi kende ik nog niet maar het was lekker. En natuurlijk koffie 😊. Daarna in een van de hangstoelen wat Spaans geluisterd, met thuis gebeld en gewoon niets gedaan. Dat kan ook lekker zijn. De tours die je hier kunt boeken zijn echt heel fors aan de prijs en dan bedoel ik dat je richting de $100 of meer moet denken per tour. Tja als ik overal tours ga boeken dan gaat mijn budget wel heel snel en de bodem begint toch al langzaam in zicht te komen… Volgens mij moet een en ander goedkoper kunnen en daarom ga ik langs de tourist information. Ik word echt super goed geholpen dus ik heb er meteen misbruik van gemaakt door ook naar andere bestemmingen en busroutes e.d. te vragen. Daarnaast een hele lading folders meegenomen met de diverse bestemmingen die ik de komende weken wil bezoeken. De stad doet overigens niet onder voor een gemiddelde winkelstad in Europa, een groot centrum met shoppende mensen. Wel zijn er relatief veel bedelaars maar ook enkele prachtige bouwwerken zoals o.a. het theater en het postkantoor. Terug in het hostel maak ik plannen voor morgen en loop nog even naar de supermarkt om alvast ontbijt te scoren want hier is het ontbijt pas vanaf 7.30 uur en dan moet ik zo een beetje aanlopen naar het centrum waar mijn bus om 8 uur vertrekt.
Donderdag 30 augustus
Ik ga met een ‘gewone’ bus naar National Park Volcán Irazú maar het zijn vooral toeristen die in de bus zitten. Tot aan Cartago dan komen de locals in de bus maar zij rijden niet helemaal mee naar het park. Onderweg, hoe hoger we komen, lijken de wolken wel steeds lager te hangen en als we bij het park allemaal de bus uit moeten staan we in de regen te wachten om onze entree te betalen. En die regen wordt alsmaar heftiger. We hebben ruim 2 uur de tijd hier maar na een half uur ben ik al doorweekt en heb het koud. Het blijkt weer dat mijn regenjas aan vervanging toe is, bij heftige regenval houd ik het niet droog. Wat er te zien was? Het kratermeer van de vulkaan en dat was wederom een pareltje maar je moet redelijk ver van de rand blijven dus het is best moeilijk om de krater in zijn geheel te zien. En heel eerlijk, de prijs die ze voor entree vragen is schandalig, $15 en het enige wat je kan zien is het meer en dat ligt maar een paar 100 meter van de entree. En ik wist het niet meer, maar 13 jaar geleden heb ik deze krater ook bezocht. Ik dacht van niet maar herkende het eigenlijk meteen toen ik daar liep. Enigszins een teleurstellende dag dus. Terug in mijn hostel heb ik mij verdiept in vrijwilliger projecten hier in Costa Rica. Ik denk dat ik het reizen hier wil combineren met een paar weken op een plek. Dit gaan we nog even verder uitzoeken. Kristyna was rond 8 uur in het hotel. Zo leuk om te zien, we kennen elkaar eigenlijk amper (hebben op Roatán 2 dagen met elkaar opgetrokken omdat we buren waren), verschillen bijna 20 jaar maar het klikt erg goed. En voor mij ook handig, ze spreekt vloeiend Spaans.
Vrijdag 31 augustus
Eerst nog even de stad in om een sim card te kopen. De bus richting Fortuna vertrekt pas om half 12 dus we hebben tijd zat. Dat kopen gaat snel maar dan heb ik nog alleen maar een sim. Het opladen van de kaart kan pas na een half uur en dat moet dan bij een oplaadpunt. Meestal zijn dit van die kleine winkeltjes. We lopen naar het busstation en dan is het weer een 4,5 uur in de bus voordat we in Fortuna aankomen. De bus neemt een toeristische route en het moet gezegd, de natuur is echt prachtig. Fortuna is een klein stadje, wel helemaal geënt op toeristen maar toch nog wel een leuke sfeer. We slapen in een backpackershostel maar wel met eigen kamer en badkamer en eigenlijk is de prijs heel schappelijk $12 pppn. Als je hier geen auto hebt, ben je eigenlijk bijna verplicht om een tour te boeken wil je iets zien. Je gaat trouwens naar Fortuna voor het nabijgelegen National Park Volcán El Arenal en de warmwaterbronnen die hier overal uit de grond komen, kortom je wilt de natuur en haar bewoners ontdekken. Wij kiezen voor een dagtour waarbij we dieren hopen te spotten en een stukje de vulkaan opwandelen.
Zaterdag 1 september
Wat een luxe, we hebben een privétour geboekt. Of in ieder geval vanochtend want we zijn maar met ons 2-en. We gaan in de tuinen van de Observatory Lodge, waar verschillende trails zijn uitgezet, op zoek naar wildlife. Maar zoals altijd met de natuur moet je ook een beetje geluk hebben, natuur kun je tenslotte niet dirigeren. Maar we hebben geluk! We krijgen alle tijd om foto’s te nemen en de gids neemt mijn telefoon en in combinatie met zijn verrekijker heb ik de meest vette foto’s. Wat we zoal tegenkomen op onze 3 uur durende wandeling? Coatis, apen, boomkikkers, 2 slangetjes, tarantula, verschillende vogels waar ik de naam natuurlijk niet van weet en nog wat vlinders. De gids bewijst ook zijn dienst want hij spot dieren zoveel makkelijker dan wij. De kikkers en slangen had ik waarschijnlijk zelf nooit gevonden. We eindigen de tocht hier bij een waterval. Voor de lunch rijden we terug naar Fortuna waar we nog 2 mensen ophalen voordat we weer terug richting de vulkaan rijden voor een hike naar de voet van deze jongen die de laatste keer in 2010 is uitgebarsten. Nu is ie heel rustig. Omdat het weer omslaat wordt het een heel snelle hike met slechts een paar minuten met vrij zicht op de berg voordat het begint te regenen en bliksemen en we dus terug moeten. Volgende stop is een dip in een warm water bron of eigenlijk meer een rivier. Het water is inderdaad heerlijk warm maar omdat het nog steeds regent wordt de stroming ook te sterk dus uiteindelijk wordt ook dit maar een korte stop. Het regent inmiddels niet meer zachtjes. Eten doen we bij een soda en het is heerlijk. Het kan dus wel, eten voor weinig maar dan moet je wel echt bij de lokale tentjes zijn.
Zondag 2 september
Er is nog een waterval dicht bij Fortuna, de Catarata de Rio Fortuna, hoe origineel kan de naam zijn. Het is zelfs te doen om er naar toe te wandelen want deze ligt slechts 5 kilometer van het dorp. Nadat we hebben uitgecheckt beginnen we aan de wandeling. Om de waterval te mogen zien moet je $15 entree betalen. Okay, het park is mooi aangelegd en de trappen (ca. 500 treden) zijn stevig en de waterval is enorm maar toch, ze weten de entreeprijzen wel te vragen hier. Als we aan onze weg terug beginnen begint het te regenen dus dan hou je een auto aan en lift je terug, hoe makkelijk kan het zijn. Voor half 3 hebben we een jeep-boat-jeep shuttle geboekt naar Monteverde. De rit daarna toe kan ook per bus maar dan duurt de reis ca. 9 uur. Nu zijn we in 3,5 uur (incl. koffiestop) op de plaats van bestemming en bovendien is het een erg mooie tocht, zowel het bootje over het meer als de rit van de overkant richting Monteverde. We slapen in een B&B in Santa Elena. Na aankomst eten we een hapje en om half 9 worden we alweer opgehaald voor de volgende toer, een nighthike. En weer hebben we het geluk dat we de gids voor ons zelf hebben omdat we kiezen voor de Spaanstalige. We zien een luiaard, een stekelvarken en een Kinkajou. Een minikikkertje en een kolibri en een toekan die slapen. Verder nog een wandelende tak, een grote tarantula en nog wat insecten. Ik wist niet wat ik vooraf moest denken van zo een nachtwandeling maar het is een aanrader. Erg leuk.
Geef een antwoord