Volg de dag – week 37

Mijn rondreis langs de Nationale Parken is voorbij. Deze week was de laatste week en de overheersende kleur was weer groen. Het was een bijzondere roadtrip langs al dat natuurschoon, soms een beetje eenzaam, het rijden soms ronduit saai, maar overal….heel veel wow-momentjes.

21 augustus
Ik ben toch wel blij dat ik gisteren tot aan Bakersfield ben gereden, nu is het nog maar 2 uur rijden tot de zuidingang van Sequoia NP maar net zoals bij veel parken, ben je er dan nog niet. Het is nog een hele rit over een nog bochtigere weg naar het Informatiecentrum en vanaf daar nog een stukje naar het museum waar ik de auto parkeer en verder met de shuttlebus reis. Ik wil een trail lopen vanaf Grand Sherman – dit is de grootste sequoia die in het park staat – tot aan Morro Rock. Door verschillende trails te verbinden kan ik een leuke tocht maken. Maar dan moet je dus wel op de kaart kijken als je een afslag neemt. En laat ik dat net nu, wanneer ik het wel had moeten doen, niet doen. Met het gevolg dat ik 6km voor niets loop (en ik kom er ook pas na 3km achter dat ik rechts ipv links had moeten afslaan.) Daarom besluit ik het laatste traject te laten voor wat het is en een bushalte eerder weer op de shuttle te stappen. De lucht begint ook aardig donker te worden dus uiteindelijk is het weer eens een wijs besluit. Terug bij de auto is het nog ruim anderhalf uur rijden tot aan de airbnb die ik geboekt heb (20 mijl buiten het park). En ook dit is weer een heel bijzondere, de eigenaar heeft Indiaans bloed in zich en noemt zichzelf Sunshine maar het is een heel inspirerende vrouw. Mijn kamer heeft als thema Navajo dus ingericht met attributen van de indianen en ik slaap weer heerlijk.

22 augustus
Vandaag ga ik naar Kings Canyon NP en dat vormt samen met Sequoia een geheel maar zijn toch ook weer verschillend. In rij helemaal naar Roads End (2 uur vanaf de airbnb) om vanaf daar de Misty Falls trail te lopen. En die weg naar Roads End is schitterend!! – alweer. De weg slingert door de Canyon en geeft de mooiste uitzichten op de kloof en de Kings River ver beneden me. Uiteraard met de nodige fotostops. Aan het einde van de weg begint dan de wandeling naar de watervallen en ik ben helemaal in mijn sas dat ik weer in de bossen loop met doorkijkjes naar de rotswanden en de rivier heel dichtbij. Ook hier zou ik theoretisch beren tegen kunnen komen maar bearspray is uit den boze. Er zijn hier vooral zwarte en bruine beren en die zijn minder gevaarlijk dan de grizzly’s. Veel geluid maken en jezelf groot maken…. Toch wel bijzonder dat het advies zo tegengesteld is aan wat ze me in Yellowstone vertelden. Helaas, ook vandaag weer geen beren gezien.

23 augustus
Op naar het laatste Nationale Park van deze roadtrip USA. En dat is Yosemite, niet dat ik die vandaag al ga bezoeken maar ik ben wel alvast op weg naar Oakhurst waar ik 3 nachten een hostelstijl accommodatie heb geboekt. Maar eerst in Fresno wat inkopen doen, o.a. nieuwe inlegzolen voor mijn hiking boots. Op beide voeten zijn er slijtageplekken op de hielen en zijkanten dus niet vreemd dat ik enigszins moe wordt na een paar uur lopen. Bij een outdoor winkel slaag ik prima en na alvast boodschappen te hebben gedaan rij ik verder. Het is maar 2 uurtjes rijden totaal en gelukkig mag ik me meteen installeren. Ik ben blij dat ik de enige gast ben. De slaapzaal is de (open) bovenverdieping van het huisje en er zijn totaal 8 slaapplekken maar slechts 1 badkamer en maar 1 lichtpunt. Dat zou een feestje zijn geworden als alle bedden bezet zijn. Ook de keuken is niet echt ingericht op 8 personen…maar zoals gezegd, ben ik alleen. De hele middag ben ik online, ik moet nu langzaamaan toch wel mijn trip naar Alaska gaan uitzoeken en dat is nog best moeilijk. Alaska is nog moeilijker om alleen te reizen en de parken zijn zo afgelegen of gewoon niet goed met de auto bereikbaar. Nog niets concreets vastgelegd maar wel een route in de week gelegd. Ik wil ook nog wel wat aan de spontaniteit overlaten ?.

24 augustus
Ik ben al weer vroeg op pad, om 7.15 uur zit ik al in de auto en ik ben in 15 minuten bij de Zuid ingang. Maar ook vanaf hier is het nog ruim 45 minuten naar Yosemite Valley, daar waar het zich allemaal afspeelt. Meteen na de entreehuisjes wordt er aan de weg gewerkt en het duurt zeker 10 minuten voordat we mogen rijden (en dat valt nog mee, terug ruim kwartier moeten wachten). Als je de afslag naar de Yosemite Valley hebt genomen, rij je eerst door een tunnel en meteen aan het einde is Tunnel view. Een uitkijkpunt voor o.a. el Capitain, Bridal Veil Fall en half Dome maar door de bosbranden in het park is de lucht nog vol met rook en het uitzicht dus minimaal. Het geeft wel iets mystieks, dat dan weer wel. Vanaf hier is het een eenrichtingsweg verder het park in. Ook hier moet ik de auto parkeren en met een shuttle naar de ‘trailhead’ reizen. Dat hebben ze toch wel goed geregeld hoor, die shuttlebussen in de parken en ik ben vroeg dus kan de auto nog goed parkeren (ook al is het wel al redelijk vol op de parkeerplaatsen). De trail die ik loop is de Mist trail, ongeveer 11 kilometer, met eigenlijk alleen klimmen tot aan de watervallen (ruim 650hm) en daarna alleen maar dalen. Deze trail gaat langs 2 watervallen – de Vernal Falls en de Nevada Falls  – en vooral bij de eerste hangt een heel gordijn van regendruppeltjes, het is gewoon fris. Maar wat is het weer mooi, beide watervallen zijn enorm en liggen in elkaars verlengde (dus het zelfde water gaat hier naar beneden)….Genieten met grote G. Ik ben zo blij dat ik vroeg ben gestart want op de terugweg begint het toch wel heel druk te worden. Echt wel een nadeel hoor, die zomervakantie ?. Ook vandaag geen beren of mountain lions, wel heel veel eekhoorns en chipmunks, en die blijven leuk om naar te kijken.

25 augustus
Alweer gelukt om vroeg in de auto te zitten en deze keer kan ik zelfs zonder opstoppingen doorrijden en begin om 8.30 uur al te lopen. Ik wandel de Valley Loop, een vlakke tocht door bijna de hele vallei. Ik heb de auto bij de Bridal Veil Fall gezet dus die waterval is ook mijn eerste stop, vooral een heel hoge waterval maar helaas hangt er nog steeds veel rook dus het uitzicht is niet het beste. Totaal is deze route 13 mijl of iets van 20,3 km maar dan moeten ze wel de bordjes goed plaatsen. Ik loop iets om en ben uiteindelijk ruim 23km onderweg maar het is zo lekker om te lopen. Het grootste deel gaat door de bossen, soms over de maedows (graslanden?) en langs een paar watervallen, o.a. de lower yosemite falls (deze bekijk ik van een afstandje want dan heb je ook meteen de upper falls in de foto.) En ik had gehoopt op een glimps van iets wat op een beer lijkt maar ook vandaag is het me weer niet gegund. Wel heel veel erg irritante vliegjes die het op mijn gezicht hebben voorzien. Ik heb als een gek met mijn handen gewapperd maar ze waren niet echt onder de indruk… Op de terugweg heb ik nog een uitstapje (van zo’n 16 mijl one way) naar Glacier Point gemaakt en dat was de moeite waard. Vanaf hier heb je uitzicht over het gehele dal. Leuk om de watervallen te zien die ik gisteren heb gelopen maar ook de andere markante plekken zijn goed te zien vanaf hier. Zie de panoramafoto die ik op Facebook heb gezet…. De lucht is nog niet helemaal helder maar wel al veel beter dan het vanochtend was. Als ik weer in Oakhurst ben laad ik de auto alvast uit, poets mijn schoenen en begin met het herinrichten van de tassen. Nog 1 dagje….

26 augustus
Nog maar 4 uurtjes rijden en ik ben weer terug in San Francisco en ik heb het geluk dat ik weer bij dezelfde host kan slapen als bij aankomst. Lekker makkelijk, weet ik de weg en is nog gezellig ook. De rest van de middag is het vooral inlezen in Alaska maar nog steeds niets concreets geboekt. Gelukkig wel een couchsurf adres voor de eerste 2 nachten gevonden, de rest regel ik daar wel. Ik heb mijn hoop een beetje op de host gevestigd dat zij met de beste tips komt. Wat ik op internet heb gevonden is toch wel heel erg duur maar ja, ik kom waarchijnlijk nooit meer hier….dilemma’s. En mijn laatste avond hier gaan we eten bij ‘The Stinking Rose’, jawel een knoflook restaurant. Echt alles is bereid met knoflook, lekker hoor ?. Nog een cocktail om af te sluiten en dan zijn we heel netjes voor middernacht weer terug in het appartement.

27 augustus
Ik ga weer vliegen en wel 2 vluchten maar daarom moet ik wel weer alles in mijn rugzak zien te krijgen. Tijdens de roadtrip had ik een aantal spullen die ik niet nodig had, zoals tent, pan, donsjack e.d., in een aparte tas gepakt maar nu moet dat dus ook weer in de backpack. Ik heb niet het beste ingepakt maar het zit er allemaal weer in maar daar ben ik stiekem dan toch nog best lang mee bezig. Dan is het auto aftanken en inleveren. Ik heb bijna 5800 mijl gereden in ruim 4 weken dus dat is meer dan 9000 kilometer. Hmmmm, best veel – daar deed ik in Nederland zo’n 7 tot 8 maanden over. Vanaf het verhuurbedrijf is het 2 blocks lopen naar het BART station en die brengt me meteen naar de luchthaven. En dan begint het wachten maar zat te zien en te doen dus die 2 uur is ook zo voorbij. In Seattle heb ik ook zo’n 2 uur maar ik moet wel eerst mijn bagage ophalen en weer opnieuw inchecken dus die tijd zal ik dan toch wel nodig hebben. En uiteindelijk land ik om kwart over 11 in Anchorage en mijn host pikt me gewoon op van de luchthaven. Wat een service!