Volg de dag – week 4

Time flies when you are having fun…en het is ook echt zo. Ik ben al weer een maand, dus ruim vier weken onderweg. En ik heb zoveel gedaan dat het aan de ene kant al veel langer lijkt en aan de andere kant gaat het gewoon te snel en moet ik mezelf af en toe knijpen en een halt toe roepen om alles goed in mij op te nemen en te verwerken. Ook de eerste week van 2017 is alweer voorbij en dat was vergeleken bij de vorige week een relaxte week maar zeker ook weer heel mooi 

1 januari
Dat was een gezellige jaarwisseling. Bij de bekendste backpackers hangout van Luang Prabang, Utopia. Het leek wel of alle reizigers daar waren. Lekker met de voetjes in het zand, dansen rondom een kampvuur en vooral veel kletsen. Niks geen vuurwerk en helaas ook geen champagne, dat is dan wel weer jammer… Ontbijt was een luxe vandaag, heerlijk gepocheerd eitje met ham en spinazie op toast en lekkere koffie. Helaas heb ik al bijna een week last van mijn maag, volgens mij van de malariatabletten dus daar ben ik mee gestopt maar de maagpijn blijft. Het lijkt vandaag wel op zijn ergst, weinig energie en zeker geen eetlust. En dan regent het deze eerste dag van het jaar ook nog. We zijn het Royal Palace maar gaan bezoeken.

2 januari
Vroeg op. De wekker loopt al om 0540 uur af. Ik wil de Tak Bat zien. Dit is een dagelijks ritueel waarbij de monniken bij zonsopkomst door de straten lopen om eten te vragen. De monniken zijn afhankelijk van de goedheid van de inwoners en de toeristen. Helaas hebben deze laatste weinig respect voor het ritueel en staan bijna op de monniken voor een mooi plaatje of selfie. Ik heb me echt verbaasd over de onbeschoftheid van vooral de Aziatische toeristen. Ik moest sowieso vroeg op want vandaag is weer een reisdagje. We vertrekken naar Vang Vieng. Ik reis inmiddels samen met Eline, een Belgische die ik tijdens de Gibbon Experience heb ontmoet, heel gezellig.
De busrit duurt ongeveer 5 uur maar ik slaap de gros van de tijd. De eerste indruk van Vang Vieng is een prachtige omgeving maar het stadje zelf is een grote bouwput en modderig, oud. Groot verschil met Luang Prabang. We lopen op naar Tara Villa waar we een schitterend uitzicht over de rijstvelden en de bergen hebben, het is hier echt heel mooi.

3 januari
Weer vroeg op. Vandaag gaan we de zonsopgang vanuit de lucht meemaken…vanuit een luchtballon. Supergaaf om de zon over de bergtoppen te zien verschijnen en de omgeving in een prachtig licht zet. Het uitzicht is echt magnifiek. De vaart zelf stelt niet zoveel voor, ook dit is weer commercieel. Na ons moet er nog een groepje de lucht in dus we blijven redelijk dicht bij de start plaats. En als de piloot dan wil gaan landen gaan we eerst nog een paar keer door de bomen, toch wel even spannend. Denk dat we niet meer dan een 1 kilometer hebben afgelegd en max. 30 minuten in de lucht zijn geweest. Maar…..het was erg mooi! We zijn voor 8 uur al weer terug in ons guesthouse en de ochtend doen we lekker een beetje rustig aan. Maar ’s middags actief op de fiets om wat grotten in de omgeving te zien. Heerlijk genieten van de mooie omgeving. Ik maak nog even een stop bij de apotheek van het ziekenhuis want de maagpijn blijft en ik ben het nu zat. De medewerker spreekt redelijk Engels, ze lijkt me in ieder geval te begrijpen en ik krijg 2 soorten pillen mee. Geen idee wat het is dat ik krijg want het staat in Lao op de verpakking maar het lijkt te helpen.
’s Avonds eten we met Oostenrijkers en Argentijnen, allemaal ontmoet op de boot. Wel grappig dat iedereen toch een beetje de zelfde route volgt. Je komt hier allemaal ‘bekenden’ tegen.

4 januari
Wil je uitslapen en mag je uitslapen ben je om 7 uur al wakker. Maar rustige opstarten en de ochtend weer beetje chillen. Ik gebruik de middag om naar Tham Chang cave te hiken. De route op maps.me is echt wel een hike te moeten. Dwars door struiken, door een riviertje en vol krassen kom ik toch waar ik moet zijn. Terug loop ik toch maar over de geciviliseerde weg…
Die pillen zijn echt goed…de maagpijn is gelukkig weg gebleven. Vanavond voor het eerst minder lekker gegeten en de bediening was gewoon ronduit lomp. Daarom niet alles betaald. Als toetje op straat maar een pannenkoek banaan choco gepakt. Dit soort kraampjes staan er een paar naast elkaar en ze verkopen allemaal het zelfde: sandwiches, fruitshakes en dus pannenkoeken. Denk hierbij aan een kant en klaar deeg dat ze een soort van wokken/bakken/frituren. Lijkt niet op onze pannenkoek maar is op een andere manier lekker….same same but different.

5 januari
Zwaar bewolkt en bijna fris te noemen. Het blijkt ook niet veel warmer dan 22 graden te zijn geweest. De ochtend wandelen we naar de Sila Cave, een kleine 4 km. Niet zo uitdagend maar het uitzicht is wederom prachtig. Alleen dat is al genieten. En de middag….beetje chillen (lees slapen) en alvast mijn volgende reisbestemming inlezen. Mijn visum voor Vietnam is binnen dus eind middag lopen we nog naar een printshop om de 2 documenten uit te printen. Dan is dat net op tijd geregeld.
Oorspronkelijk was mijn plan om over land van Laos naar Vietnam te reizen maar ik heb mijn schema, uiteraard, alweer aangepast en nu vlieg ik van Vientiane naar Hanoi. Als ik over land was gereisd had ik mijn visum hier in Laos ergens moeten regelen maar nu ik ga vliegen heb ik in NL een e-visum aangevraagd waarmee ik op de luchthaven mijn visum kan afhalen.

6 januari
Op naar de laatste bestemming in Laos, Vientiane. We reizen per minibus en daar passen 23 personen in en die gaan er dan ook in. De bagage moet er dan ook nog bij, die leg je dus in het gangpad en de klapstoeltjes daar overheen en dat degene die daar zit geen beenruimte heeft, dat is dan jammer. Wij zijn de laatste passagiers die instappen dus zitten ook gezellig op de klapstoeltjes in het middenpad….het is gelukkig maar 3 uurtjes.
Vientiane is de hoofdstad van Laos en heeft een koloniaal verleden, de Franse invloeden zijn merkbaar en het is ook echt wel een stad vergeleken met alles wat we tot nu toe hebben gezien. Maar toch wel dat typische Laos sfeertje en ook hier komen ’s avonds de eetstalletjes tevoorschijn met daarachter op kleine plastic (kinder)stoeltjes het restaurant. Bij aankomst hebben we nog geen kamer dus gaan maar rondlopen op zoek naar betaalbare kamer. Het blijkt dat Vientiane toch wel wat duurder is want voor dat we een kamer gevonden hebben lopen we toch al 45 minuten te zweten, van de hitte wel te verstaan. De rest van de middag struinen we wat rond door de straten, bekijken de zonsondergang en tenslotte nemen we nog een Lao massage, toch iets anders dan we thuis gewend zijn. Weet ook niet of het nu lekker was, laten we zeggen dat het anders was.

7 januari
Het laatste dagje Laos. Vanmiddag gaat mijn reis verder naar Vietnam. Hoe ik dat heb ervaren, de aankomst in Hanoi en de eerste indrukken zet ik in de volgende Volg de dag…