Volg de dag – week 46/2018

Na mijn eerste dagen in Panama op de eilandengroep Bocas del Toro te hebben doorgebracht, ben ik inmiddels weer in de bergen te vinden. Het weer is meteen ook heel anders, frisser en vooral natter…

Maandag 12 november

Ook hier (in The Lost and Found Hostel) slaap ik in een dorm maar nu een van het type ‘podstyle’. Je hebt zeg maar je eigen nisje en moet vanaf het voeteneinde je bed in. Dus wel iets meer privacy maar voor mij is het grootste probleem dat ik mijn spullen niet fatsoenlijk kan uitstallen. Alles blijft in mijn rugzak, misschien ook maar goed want het is hier zo vochtig maar ik moet dus wel iedere keer alles uitladen en weer inladen. Bij het opstaan is het al zwaarbewolkt en dat gaat niet veel later over in regen. Ik had het plan om te gaan hiken vandaag maar dat plan gooi ik maar om. Ik ga met een paar meiden naar de Gualaca River Canyon. Dit ligt een 30 minuutjes met de bus en is een kloof waar de rivier door heen stroomt. Het is mooi maar valt mij ook een beetje tegen. Hier is het trouwens heel warm dus wel lekker om in het water af te koelen (wat ik overigens niet doe). Na de kloof rijden we terug, voorbij de hostel nog een 30 minuten in de andere richting naar de Celestine waterval. Het regent hier weer en de waterval is alleen via de rivier te bereiken. Maar het water is vrij ruig zodat we besluiten om de gok niet te nemen. We zien de waterval dus alleen van een afstandje en keren maar terug naar de weg om de bus weer terug te nemen. Het was wel heel mooi hier. Terug in de hostel is het douchen, eten maken en op tijd weer mijn bedje in. Die douches liggen trouwens ver van mijn dorm vandaan, de wc’s ook. Je zorgt er wel voor dat je ’s avonds niet veel drinkt, als j­­e begrijpt wat ik bedoel.

Dinsdag 13 november

Vandaag ga ik dus echt wel hiken en gelukkig ziet het weer er ook redelijk goed uit. De trail start zo een beetje vanaf het hotel en ik kan een rondje maken. Het eerste deel is echt wel pittig, veel klimmen en klauteren en niet eens veel wandelen. Bovendien is het echt heel modderig. Er zijn een paar zijtakken, o.a. naar de continental lookout en naar een holle boom. Bij de rivier aangekomen zijn er ook zijpaadjes die steeds naar de rivier afdalen. Na 3x dat gedaan te hebben geloof ik het wel en ga de rivier stroomafwaarts volgen. Dit deel van de route is veel minder gelopen en ik loop kniediep door het gras, probeer de modder te ontwijken en moet zelf wat kunst en vliegwerk uithalen om een slootje over te komen. Als ik via Quetzal Point terug loop blijken de wolken (en dus de regen) inmiddels over de vallei te hangen. Gevolg weinig uitzicht meer. Ik loop via de weg terug naar de hostel. En eerlijk is eerlijk, ik ben er gewoon moe van (maar ja, ben ook wel 5 uur onderweg geweest).

Woensdag 14 november

Met die rugzak de berg weer af lopen is toch ook nog best een uitdaging! Maar ja, helaas ligt de hostel nu eenmaal onmogelijk en is die niet met vervoer te bereiken. Hoe ze ooit een en ander gebouwd hebben? Dat is pas een uitdaging geweest. Ik hoef maar een 10 minuutje te wachten voordat er al een bus voorbij komt die naar David gaat en daar kan ik meteen overstappen naar de bus richting Boquete. Boquete ligt in de Caldera Vallei en is vooral beroemd om de koffie en de hike mogelijkheden. Helemaal mijn dingetje dus. Ik heb eindelijk weer een privekamer, wel nog met gedeelde badkamer maar deze ligt meteen naast mijn kamer dus dat is prima te doen. En koffie is wat ik nodig heb dus ik ga meteen op zoek. Het wordt een moccacino (dus een combi met chocolade) en een coffee cheesecake. Rib uit mijn lijf maar wel heel erg lekker. Op straat kom ik Sue en Greg tegen. De eerste keer heb ik hen in Tortuguero ontmoet, vorige week nog in Bocas en nu zijn ze dus ook in Boquete. We spreken af om morgen samen te gaan hiken. Helaas begint het ook hier ’s middag te regenen en bed en boek klinken mij heel aantrekkelijk in de oren en dat wordt het dus ook.

Donderdag 15 november

Ik haal Sue en Greg om 8 uur al op in hun hostel en we gaan met een collectivo naar de Lost Waterfall trail. Dan ben je al anderhalf uur verder voordat we eindelijk kunnen gaan lopen. En quess what…het regent al weer. Deze hike is best pittig met veel klimmen, dalen en klauteren en de 3 watervallen zijn best groot. Het is een mooie tocht maar nu vooral nat en modderig. Na deze hike ga ik alleen nog de Pipeline trail lopen. Deze is relatief makkelijk met een lichte stijging maar omdat het nog steeds regent is het toch net iets minder genieten. Uiteindelijk ben ik tegen half 4 weer terug in Boquete waar ik op zoek ga naar koffie. Maar omdat bijna alle straten in Boquete of open liggen of geasfalteerd worden, is er geen elektriciteit dus helaas ook geen koffie. Terug in het pension klets ik met Sowang, een Thai die ook al 8 maanden (met de fiets) onderweg is. Leuk om elkaars ervaringen te horen.

Vrijdag 16 november

Ik heb mezelf een vrije ochtend gegeven waarin ik naar The Perfect Pair loop om koffie te drinken en mijn boek te lezen. Maar ik wil ook alvast de volgende accommodatie boeken en dat is nog moeilijker dan gedacht. Of eigenlijk niet zo zeer moeilijker maar het is vooral duurder dan ik verwacht had. Maar ja, echt veel keus is er ook niet. Zoals ik al eerder schreef is Boquete het centrum van de koffieplantages hier in Panama en die moet je dan toch ook wel van dichtbij zien. Dus ik heb een koffietour geboekt. Én het was interessant! De koffievruchten beginnen langzaamaan rood te kleuren en dat betekent dat het bijna tijd is om te gaan oogsten. Het plukseizoen loopt hier van november tot eind april. Er zijn meerdere manieren om de vruchten te wassen, te drogen en van de schil te ontdoen en dat bepaalt ook deels de smaak die de boon krijgt. Tot slot gaan we nog verschillende koffies proeven, het zijn allemaal arabicas maar van verschillende plantsoorten. Eerst ruiken we alleen aan de gemalen koffie, daarna ruiken we de koffie waar water op gegoten is en tenslotte drinken we een paar slokjes van de koffie. Typisch om te zien dat je voorkeur wisselt tijdens deze drie proeven. Bij mij bleef het wel redelijk gelijk en de bourbon was mijn favoriet. De geisha is de duurste koffie (tot ca. $900 per kilo) maar ik vond deze nu niet zo bijzonder. Het schijnt dat deze vooral voor de export naar Azië gaat.

Zaterdag 17 november

Ik heb totaal maar 3 weken voor Panama dus dat betekent ook dat ik korter op de verschillende plaatsen blijf en vandaag verlaat ik Boquete al weer en reis naar Santa Fe. En de reis duurt bijna 2 uur langer dan ik vooraf gedacht had. In ruim 6 uur heb ik 3 bussen gehad en het sloot redelijk aan maar voordat een bus ook daadwerkelijk vertrekt zit er toch wel weer wat wachttijd tussen. De meeste busdiensten worden hier in Panama uitgevoerd met minibussen. Dit zijn van die 30-seaters en de een is wat luxer dan de andere. Santa Fe ligt ook weer in de heuvels maar niet zo heel hoog en de temperatuur ligt daarom ook wat hoger. Het is eigenlijk een dorpje van niets, het heeft maar een paar hotels en hostels en nog minder restaurantjes maar de prijzen voor overnachtingen liggen wel hoger, raar maar waar. Het beste van mijn hotel? De hangmatten die voor iedere kamer hangen. Dus dan weten jullie wel waar ik de rest van de middag was. Het hotel heeft geen restaurant meer (of in ieder geval is het niet open) dus ik loop naar de dichtstbijzijnde eetgelegenheid en dat was niet echt heel bijzonder. Reizen maakt moe en wat is dan lekkerder dan vroeg je bed induiken en met alle geluiden van buiten in slaap vallen…

Zondag 18 november

Santa Fe stond op mijn lijstje omdat het a. niet zo toeristisch is en b. omdat je er goed kunt hiken. Er zijn een aantal trails die worden aanbevolen. Ik kies voor de klim naar Mt. Tute omdat de anderen door de jungle naar watervallen gaan en dat lijkt op wat ik de afgelopen dagen heb gedaan. En deze hike belooft mooie uitzichten op de omliggende heuvels en dalen. Helaas, jullie raden het vast al, begint het te regenen als ik wil vertrekken. Van een beetje regen smelt ik niet dus ik vertrek gewoon maar als ik zo’n anderhalf uur aan het klimmen ben is het opgehouden met zachtjes regenen en komt het met bakken tegelijk naar beneden en verandert de weg in een rivierstroompje. Ik schuil een kwartiertje en ga dan toch nog wat verder maar omdat het blijft regenen en het zicht er niet beter op wordt besluit ik om maar terug te gaan. Het moet tenslotte wel leuk blijven. En de uitzichten die ik tot nu toe heb gehad waren al mooi, een beetje mistig maar wel mooi.  Het regent echt de hele verdere dag dus boek en hangmat zijn de oplossing. Tegen de avond wordt het enigszins droog en dan loop ik naar het dorp voor mijn avondeten in een lokaal restaurant. Het dagmenu is zoals overal eigenlijk, kip met rijst en wat salade. Niet heel origineel maar ik vind het wel altijd lekker.

Foto’s

De wifi was de afgelopen week slecht. Gewoon appen lukte nog wel maar foto’s uploaden was een te grote uitdaging. Daarom heb ik (nog) geen foto’s van de laatste dagen.