Volg de dag – week 47/2018

Mijn laatste (ruime) week van dit deel ‘Chantal op reis’ is aangebroken. Ik begeef me langzaam richting Panama Stad van waar ik terugvlieg naar Europa. Maar eerst nog mijn laatste hikes maken en nog een paar dagen strand genieten…

Maandag 19 november

Ik begin de week met weer een reisdagje. Van de groene heuvels in Santa Fe reis ik via Santiago naar El Valle. Dit is een stadje dat in een vulkaan ligt. Gelukkig is de vulkaan al een aantal duizend jaar niet meer actief. Ook nu duurt de reis weer langer dan vooraf voorzien en voor het laatste traject van Las Uvas naar El Valle moet ik een paar bussen laten gaan omdat deze al (prop)vol zitten en er geen plaats meer is voor mij en mijn rugzak. Als ik dan eindelijk mee mag begint het natuurlijk weer te regenen en net als ik op de plaats van bestemming ben lijkt de hemel wel open te breken. In no time ben ik doorweekt. Ik schuil even bij een restaurant, eet daar ook meteen wat en dan ga ik naar mijn accommodatie. El Valle is nog duurder dan Santa Fe. Onder de $50 kreeg ik geen kamer gevonden dus ik heb mezelf maar getrakteerd en zit nu in een cabana bij een particulier en eerlijk is eerlijk, een beetje luxe op zijn tijd is toch ook best lekker. Als het eindelijk een beetje droog is, loop ik nog een rondje over de Avenida Central (klink chiquer dan het is hoor) en sla alvast ontbijt in voor de komende dagen.

Dinsdag 20 november

El Valle ligt dus in de krater van een slapende vulkaan en je hebt rondom zicht op de heuvels die de krater vormen. Zo ontzettend mooi, zelfs of misschien wel juist omdat ze geregeld verdwijnen in mistflarden. Bij de tourist informatie heb ik een kaart gehaald wat ik hier allemaal kan doen en ik begin op goed geluk te lopen. De trail die ik in gedachten had en in mijn reisgids wordt beschreven is van de kant die ik opga niet meer toegankelijk maar bij het betreffende hotel is nog wel een korte hike uitgezet. Daarna loop ik naar een orchideeën tuin maar dat valt enigszins tegen en tenslotte naar de andere kant van het dorp naar een waterval. De waterval is mooi maar je hebt het ook zo gezien en kunt niet eens meer dichtbij komen. En als ik terug loop komt de regen weer met bakken naar beneden. Terwijl het er zo ontzettend mooi uitzag toen ik richting de waterval liep. In een tijdsbestek van 10 minuten kan het weer dus ineens omslaan. El Valle heeft veel grote villas, luxe hotels, prachtig aangelegde tuinen (met tuinmannen) en lange lanen. Uiteraard staan er ook minder luxe huizen maar vaak zijn de percelen dan nog wel groot. Veel zijn vakantiehuizen van inwoners van Panama stad. Had ik al gezegd dat El Valle mooi is? En dan heb ik eigenlijk alleen nog maar het dorp zelf gezien.

Woensdag 21 november

Ik ga El Valle van bovenaf bekijken. Er zijn meerdere trails die naar de kraterrand gaan maar ik kies voor ‘de slapende indiaan’. Met een beetje fantasie zie je inderdaad een vrouw die op haar rug slaapt. Ik ga met een gids en we lopen vanaf de voeten naar het hoofd toe. Maar ja, om op de kraterrand te komen moet je dus wel een stukje klimmen. Het is maar 900 zoveel meter hoog hier (en El Valle ligt op 600 meter) dus het is goed om te doen maar omdat het warm is, ben ik wel in no time doorweekt (dit keer van het vochtverlies). Het zicht vanaf bovenaf is echt geweldig. Zeker als we over de bergkam lopen is het echt genieten en dat uitzicht…wow! Ik ben weer helemaal in mijn element. De tourist information had gezegd dat deze tocht verplicht met een gids moest lopen maar het was meer een advies. Maar uiteindelijk ben ik toch ook wel blij dat ik niet alleen heb gelopen. Je kan de hele ronde (via de voeten naar het hoofd) in een ruime 3 uur lopen. En als je deze richting loopt krijg je aan het einde nog een paar watervallen. Maar meer logisch of in ieder geval vaker voorkomend is om van het hoofd naar de voeten te lopen of alleen op en neer naar het hoofd want de kassa voor entree te betalen zit aan deze zijde. Ik ben net op tijd terug in mijn huisje voordat de regen weer los barst. Nog een keertje een was draaien (de laatste keer?) en verder lezen, foto’s uploaden en andere online zaken.

Donderdag 22 november

Helaas vertrek ik al weer uit El Valle. Ik had hier nog wel wat langer willen blijven maar ja voor de laatste week heb ik toch enigszins een planning die ik wil aanhouden dus ik moet verder. De reis naar Panama Stad kan ik met 1 bus afleggen en die doet er ongeveer 2 en een half uur over. En dat voor slechts $4,25. Mijn bedje staat dit keer in de wijk Balboa, een buitenwijk, zo een beetje tussen het kanaal en de hoge torens in. Het is volgens mij van oorsprong een woonhuis maar nu een hostel met 8 kamers. Ik weet niet of ze allang open zijn maar het gaat er wel een beetje kneuterig aan toe. De kamer is daarentegen prima, ik kan zelfs uit 3 bedden kiezen, haha. De top van Cerro Ancón is maar een 45 minuutjes lopen vanaf hier dus die klim neem ik aan het eind van de middag nog mee. Vanaf deze heuvel heb je zicht op zo een beetje de hele stad. Het Panama kanaal met de Miraflores sluizen en daarachter de bergen aan de ene kant, de stad met de Casco Viejo (het oude centrum) en de wolkenkrabbers aan de andere kant. Over diversiteit gesproken.

Vrijdag 23 november

Ik ga de oude stad in maar op advies van de hostel ga ik met een Uber. Het is slechts 3 kilometer maar de weg loopt via een onveilige wijk. Tja, veiligheid boven alles. Casco Viejo is jaren verpaupert geweest maar wordt nu volledig gerenoveerd. Van veel gebouwen staan alleen de zijmuren nog overeind maar degene die al gerenoveerd zijn, zien er prachtig uit. Ook vanaf hier heb je een pracht zicht op de wolkenkrabbers van de stad. Ik loop ook nog even bij Copa Airlines binnen. Met het PNR nummer dat ik via het boekingskantoor heb gekregen, krijg ik mijn reservering niet gevonden en ik begin nu toch wel een beetje zenuwachtig te worden of alles wel goed geboekt is. Gelukkig is mijn reservering gewoon gemaakt maar onder een ander reserveringsnummer. Stiekem vliegt de tijd hier in de oude stad en ik heb niet veel meer gedaan dan rondgeslenterd, geluncht, een tour geboekt – met andere woorden – de toerist gespeeld. Om de Uber terug te reserveren heb ik wel wifi nodig dus ik loop terug naar een cafeetje waar ik vanmorgen nog koffie heb gedronken zodat ik online ben om de reservering te maken. Black Friday is ook hier helemaal een hype. Het duurt best lang voordat de auto er is maar het verkeer staat dan ook helemaal vast.

Zaterdag 24 november

Panama is natuurlijk vooral bekend om het Panama kanaal dus een bezoek aan de beroemde Miraflor sluizen zijn een ‘must do’. Maar ik ben en blijf Nederlandse dus vind dat ik daar best op de fiets heen kan. Ik had even onderschat dat de faciliteiten voor de fietser hier minimaal zijn dus het was even zoeken hoe ik er het beste kon komen (lees: gewoon over de grote weg, via de soort van vluchtstrook). Bovendien was ik ook te laat weg of ik was te laat daar aangekomen, ik heb zo vaak de weg moeten zoeken. Lang verhaal kort, ik kwam daar om 11 uur aan en het eerstvolgende schip zou pas om 3 uur weer door de sluizen gaan. De ‘ochtend’schepen waren al gepasseerd. Maar ik kon wel de film, het museum en de sluis zelf kijken voor $20. Tja, dat dacht ik dus niet. Woensdag ga ik wel in de herkansing (maar dan met de auto of de bus) en zorg ik dat ik er om 8 uur al ben. Ik ben dus onverrichter zaken teruggekeerd en nu had ik wel een snelle route. Na een korte stop bij de Mc voor een shake ben ik door gefietst naar de causeway en de eilandjes op het einde, precies de andere kant op. Daar zie ik een kindje met een pietenpet lopen dus ik zeg ‘jij moet Nederlander zijn’. Dat had ik goed gegokt. En iets verderop word ik zelfs verwelkomd door Sinterklaasliedjes. Komt Sinterklaas hier bij de expats op bezoek. Toch vreemd hoor als je hier met die hitte ‘Zie ginds komt de stoomboot’ hoort… Mijn volgende stop is het Bio museum en eigenlijk is dat heel interessant. Het gaat over de biodiversiteit van de wereld in het algemeen en van Panama in het bijzonder. Toch weer een aantal dingen geleerd die ik nooit heb geweten.

Volgende week

Dat van die paar dagen strand genieten bewaar ik voor volgende week. Vanaf morgen (zondag) ben ik een paar dagen naar de San Blas eilanden en het zou zo maar kunnen zijn dat dit redelijk terug naar basic is. Dus offline en misschien zelfs wel geen elektriciteit. Daarom deze week dus een korte week en ben ik zeker weer op tijd. En weet je wat, donderdag ben ik weer in Nederland. Tot dan!