Ik ben inmiddels weer in het grauwe Nederland. Zo, dan heb ik meteen gezegd wat ik het minst leuk vind van weer terug te zijn. Het is hier zo somber en kleurloos en saai. Ik mis de zon nu al…
Maar deze week begon wel heel warm en zonnig…ik was een paar dagen op de San Blas eilanden voor de kust van Panama.
Zondag 25 november
Ik word vroeg opgehaald of tenminste dat zou de bedoeling zijn. Ik zit netjes om 5.20 uur gereed maar geen chauffeur die mij komt halen. En natuurlijk werkt de wifi even niet en kan ik ook geen contact opnemen met de tour agency. Pas een uur later lukt het me om verbinding te leggen. Iets is er niet goed gegaan (vergeten?) maar er wordt een Uber gestuurd die mij tot een derde van de route brengt. Bij die supermarkt doe ik snel een paar inkopen en stap ik over in een 4×4 die mij verder brengt naar de boot. De San Blas eilanden, tegenwoordig bekend onder de naam Guna Yala is een autonoom gebied binnen Panama en om binnen te komen moet ik nog $20 entree betalen. Het archipel bestaat uit 365 eilanden waarvan er 50 bewoond zijn. ‘Mijn’ eiland voor de komende dagen is Isla Chichime, in verhouding tot andere eilanden een groot eiland maar in 15 minuten loop je het rond dus groot is heel relatief. Er zijn 5 cabanas (ik heb een 6 persoons ter beschikking), een gezamenlijke eetkamer en gezamenlijke toiletgebouw. De cabanas zijn heel eenvoudig, de wind waait er gewoon doorheen maar de bedden zijn wel heel comfortabel. Wat wil ik nog meer. En het beste…is het uitzicht. Ik stap zo vanaf mijn hut op het strandje, onder de palmbomen en slechts 10 meter van het water. Het is best nog bewolkt als ik om half 11 aankom maar gelukkig trekken de wolken redelijk snel weg. Ook hier geldt, alles ziet er mooier uit als de zon schijnt. De lunch is een verse vis. Ook alle overige maaltijden (behalve het ontbijt) komen zo van het water op mijn bordje. Te lekker! Behalve relaxen, zonnen en boekje lezen is hier weinig te doen. Maar oh, dat is ook zo ontzettend lekker.
Maandag 26 november
De wind waait goed en vannacht hebben de zeilboten die hier voor het eiland voor anker liggen het best moeilijk gehad. Blijkbaar was er van 1 boot de mast afgebroken en alle mannen op de eilanden waren allemaal met hun eigen (roei)boten op het water om te helpen. De ochtend werk ik aan mijn kleur en ’s middags ga ik op excursie. Naar Isla Frigate en het natuurlijk zwembad. Het eiland is wel heel toeristisch, erg klein maar er woont ook een familie en via het water loop ik zo naar het volgende eilandje wat nog kleiner is maar wel onderdeel er van is. Het natuurlijk zwembad is wel grappig. Het is midden op de oceaan en daar is een stuk waar het minder diep is en je dus kunt zwemmen. Het zwembad valt op omdat de kleur hier turquoise is tussen het donker blauw. Wel lekker om even af te koelen. Beide liggen slechts een 15 minuten varen van mijn eiland en op de route zie je diverse eilanden mooi verspreid liggen. De meeste zijn dus onbewoond maar staan wel vol met palmbomen maar ze zijn allemaal klein.
Dinsdag 27 november
Tja, ik kan hier niet veel meer doen dan lekker van het zonnetje genieten en een beetje zwemmen of snorkelen dus dat doe ik dat ook maar. Mijn relaxmodus werkt op de volle 100 procent, ik kan dat toch best wel goed. Ik krijg kreeft voor lunch en die kreeft lag een uurtje geleden nog in het water. Veel verser kan je het niet hebben en veel lekkerder trouwens ook niet. Nog een uurtje om van de zon te genieten en dan gaat de reis in omgekeerde richting weer terug. Dus eerst de boot naar het vasteland, dan de 4×4 terug naar het hotel. Gelukkig staat de chauffeur nu wel op mij te wachten. Totaal duurt de reis zo’n 3 uur. Ik slaap weer in de zelfde accommodatie als mijn eerste nachten hier in Panama stad. Mijn grote rugzak staat al op mij te wachten. Service ten top.
Woensdag 28 november
Het laatste dingetje op mijn must see lijst hier in Panama zijn toch nog een keer de Miraflores sluizen maar dan als er wel boten door de sluizen varen. Vanwege de tijd ga ik nu met een Uber en ben er om ongeveer 9 uur. Dan is er al een boot door de sluiten en ligt er nog maar 1 te wachten. Een gigantisch containerschip dat door het voorste kanaal vaart dus we kunnen het allemaal goed zien. Het past maar net, het lijkt of dat er maar 10 centimeter tussen het schip en de kade zit. Naast het passeren van de boot neem ik deze keer ook het museum en de film mee. Het Panama kanaal bezoeken is toch echt wel een soort verplichting als je in Panama bent maar ik moet zeggen, ik vond het interessanter dan vooraf gedacht. Super toeristisch want ik was echt niet de enige (understatement) maar de combinatie van sluizen, film en museum geeft veel informatie over het ruim 100 jarige kanaal. Terug in het hotel is het lunchen, tas pakken en dan heb ik nog maar 1 rit voor de boeg, een Uber naar het vliegveld.
Donderdag 29 november
Ik ben weer terug in Nederland! Of eigenlijk landde ik in Düsseldorf en wat was het een grauw weer. Dan is het toch wel weer wennen om terug te zijn. Natuurlijk is het superfijn om de familie en vrienden weer te zien maar het overige (stress) leven trekt me nog niet echt op dit moment.
En nu?
De San Blas eilanden waren een mooie afsluiter van deze 7 maanden ‘Chantal op reis’. Ik ben dan nu even in Nederland maar ik ben nog niet klaar met reizen hoor. Binnen een week vertrek ik weer naar Oostenrijk om daar het winterseizoen te werken en daarna is mijn plan om verder te gaan met mijn reis, te beginnen in Colombia en verder afzakken door Zuid Amerika. Maar ja, het zijn nog plannen….en die wijzigen bij mij nog al eens.
Mocht iemand ook plannen in die richting hebben – volgend jaar reizen in Zuid Amerika, let me know. Wie weet kunnen we een paar weken samen reizen. Wel zo leuk en gezellig (en voordelig 😊).
UPDATE:
Ik hoop dat ik volgende week naar Oostenrijk kan vertrekken…. Ik krijg net bericht dat ze in de berghut in Gerlos waar volgende week zou beginnen toch geen werk voor mij hebben. Ik ben dus met spoed op zoek naar een nieuwe job. Weten jullie toevallig iets? Alle tips zijn welkom!!!
Geef een reactie