Welcome to the jungle

Ik volg een soort van avontuurlijke route, volgens Lonely Planet dan. Zij hebben een Highland Adventure en die volg ik tot op zekere hoogte. Maar ik heb geen vast plan en verander mijn planning (bewust of door omstandigheden) bijna iedere dag. Dat noemen ze toch vrijheid? Ik ben nu bijna 3 weken onderweg en merk dat de rust nu ook begint te komen, opeens is die daar en hoef ik niets meer maar mag alles. Maar even terug naar die Highland Adventure…

Het noorden van Thailand en Laos (en straks ook Vietnam) zijn uitermate geschikt om te hiken en een trekking te maken. In beide landen heb ik een trekking gedaan en er zijn toch wel wat verschillen.

Vraag en aanbod
Wat wel gelijk is, is dat het aanbod de prijs bepaalt. In Chiang Rai (Thailand) heb ik op de dag van mijn aankomst om ca. 16 uur een 1-daagse trekking geboekt. Op dat moment was ik de 2e persoon die zich aanmeldde en zou hij in ieder geval zeker doorgaan. De volgende ochtend waren we met 10 en kregen zelfs geld terug. Nu in Luang Namtha (Laos) eigenlijk hetzelfde. Ik had bedacht om eerst een dag een fiets te huren en daarna een 2-daagse trekking te doen. In de bus was ik al een paar Fransen tegengekomen die meteen op trekking wilde gaan. Maar omdat er een staffel wordt gehanteerd vroeg ze of ik niet ook mee wilde. Dit toch maar overwogen. Voor de dag dat ik wilde stond er nog niemand geboekt. Als ik alleen zou gaan, kostte me dat $220. Nu waren we met zevenen en betaalde $54 pp. De keuze is dan niet echt moeilijk meer hè.

Bamboe
Jungle is jungle, of je nu in Thailand of in Laos bent maar in het Thaise was er naar mijn idee meer bamboe te vinden, in allerlei soorten. En daar maken ze dankbaar gebruik van. Wist je dat je bamboe heel goed kunt gebruiken om te koken? Zo gaaf om te zien? Er wordt een vuur gemaakt met een soort van standaard daar boven waar de bamboe tegen aan rust. Stukken bamboe (van ca. een meter) worden gevuld met groente, vocht, ei, kip, gehakt en noedels en dat wordt dan op het vuur klaar gestoomd. Ondertussen worden er mokken en chopsticks gemaakt, we moeten tenslotte toch ergens uit eten. En bananenbladeren zijn ook heel veelzijdig. Als tafelkleed, als zitmatje of als soepterrine. Deze lunch hoort toch wel in de top 10 van memorabele lunches. In Laos werd het eten meegenomen en dat werd netjes gedekt opgediend. Altijd met sticky rice erbij en wij aten met de handen. Maar heel veelzijdig met groenten, ei, gehakt en saus. Ook hier zijn de bananenbladeren erg handig.

Groen, groener, groenst
De trekkings op zich waren best pittig, nu al. En we zitten nu in het droge seizoen. Volgens mij is het in het regenseizoen niet te doen. De moeilijkheidsgraad ligt dan echt veel hoger. En nu was het soms al glibberen en heel voorzichtig dalen. En of je dan een 1-daagse of meerdaagse trekking doet maakt niet veel uit. Wat wel opviel is dat we in beide landen weinig tot geen dieren hebben gezien of zelfs maar gehoord, afgezien van een paar vogels en vlinders. Terwijl er in het NamHa National Protected Area hier in Laos toch apen moeten zitten (en zelfs luipaarden, tijgers en olifanten maar dat zal wel in een ander deel zijn).

Homestay
Het leuke van een tweedaagse trekking is dat er overnacht moet worden en dat gebeurt gewoon bij de mensen thuis, in ons geval bij de Khamu stam in Nalan village. En geloof me, dat is een beleving op zich. De lokale dorpen liggen ver van de bewoonde wereld, uurtje met scooter over een onverharde weg (en dan ligt er tegenwoordig een weg…). Geen elektriciteit, geen water of iets wat modern genoemd kan worden. De tijd heeft echt stil gestaan. De mensen gaan dus slapen zodra het donker wordt en staan weer op zodra het licht is. Wij dus ook :-)..
Wij overnachten met zijn allen in een huis. Het is 1 grote ruimte, op palen maar met houten vloeren en kieren in de wanden (met hand gebouwd vermoed ik). De keuken is een klein gebouwtje er tegen over en eigenlijk is keuken een te groot woord. Het vuur wordt op de grond gestookt en daar staan de pannen op. Er is wel een wc, een hurktoilet maar doorspoelen doe je met een emmertje water. Onze maaltijden worden door de gidsen bereid met producten van de stam geholpen door een paar vrouwen. Zij sjouwen later alles naar de rivier om daar af te wassen.

Het slapen is echt wel een ervaring apart. We krijgen een matras (dun en hard dus het lijkt of je op de grond ligt), een deken en kussentje. En er wordt een klamboe opgehangen. Ik was blij dat ik zelf nog mijn lakenzak en kussen bij me had, want echt hygiënisch is het natuurlijk niet. Oh ja en een zaklamp heb je ook echt wel nodig. En slapen…als er zich iemand omdraait trilt de vloer mee, je hoort alle geluiden van buiten (en binnen) en je ligt niet echt comfortabel maar toch sliep ik redelijk.

Belevenis
Je snapt het al, ik was helemaal in mijn element. Lekker lopen en genieten van de natuur. Wandelschoenen zijn in mijn ogen wel echt een must, ik was er tenminste erg blij mee. En een ervaring, vooral die homestay. Een trekking is Azië is echt een belevenis en moet je volgens mij een keer gedaan hebben…

Hebben jullie wel eens een trekking gedaan en zo ja, waar was dat? En hoe vond je het?